assilire
<iō, uī, - 4.> ||ad, salre||Übersicht aller Übersetzungen
- herbeispringenas-silīre (nachklassischnachkl.) poetischpoetas-silīre (nachklassischnachkl.) poetischpoet
- heranstürmen (alicui rei gegen etwas)as-silīre (nachklassischnachkl.) poetischpoetas-silīre (nachklassischnachkl.) poetischpoet
- überspringen (ad aliquid auf etwas)as-silīre figurativ, in übertragenem Sinnfigas-silīre figurativ, in übertragenem Sinnfig
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. assilīō 2. Person 2. assilīs 3. Person 3. assilīt | 1. Person 1. assilīmus 2. Person 2. assilītis 3. Person 3. assilīunt |
| Futur | 1. Person 1. assilīam 2. Person 2. assilīes 3. Person 3. assilīet | 1. Person 1. assilīemus 2. Person 2. assilīetis 3. Person 3. assilīent |
| Imperfekt | 1. Person 1. assilīebam 2. Person 2. assilīebās 3. Person 3. assilīebat | 1. Person 1. assilīebāmus 2. Person 2. assilīebātis 3. Person 3. assilīebant |
| Perfekt | 1. Person 1. assiluī 2. Person 2. assiluisti 3. Person 3. assiluit | 1. Person 1. assiluimus 2. Person 2. assiluistis 3. Person 3. assiluērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. assiluerō 2. Person 2. assilueris 3. Person 3. assiluerit | 1. Person 1. assiluerimus 2. Person 2. assilueritis 3. Person 3. assiluerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. assilueram 2. Person 2. assiluerās 3. Person 3. assiluerat | 1. Person 1. assiluerāmus 2. Person 2. assiluerātis 3. Person 3. assiluerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. assilīam 2. Person 2. assilīās 3. Person 3. assilīat | 1. Person 1. assilīāmus 2. Person 2. assilīātis 3. Person 3. assilīant |
| Imperfekt | 1. Person 1. assilīrem 2. Person 2. assilīrēs 3. Person 3. assilīret | 1. Person 1. assilīrēmus 2. Person 2. assilīrētis 3. Person 3. assilīrent |
| Perfekt | 1. Person 1. assiluerim 2. Person 2. assilueris 3. Person 3. assiluerit | 1. Person 1. assiluerimus 2. Person 2. assilueritis 3. Person 3. assiluerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. assiluissem 2. Person 2. assiluissēs 3. Person 3. assiluisset | 1. Person 1. assiluissēmus 2. Person 2. assiluissētis 3. Person 3. assiluissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | assilī! | assilīte! |
| Futur | 2. Person 2. assilīto! 3. Person 3. assilīto! | 2. Person 2. assilītōte! 3. Person 3. assilīunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | assilīre |
| Perfekt | assiluisse |
| Futur | - |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | assilīens, assilīentis |
| Futur | - |
Gerundium
| Genitiv | assilīendī |
|---|---|
| Dativ | assilīendō |
| Akkusativ | ad assilīendum |
| Ablativ | assilīendō |
Supinum
| - |