Übersicht aller Übersetzungen
- animum/mentem arrigeregespannt aufmerken, stutzenanimum/mentem arrigere
- anfeuern, aufrichten (aliquem/aliquid re jemanden/etwas durch etwas), (ad aliquid zu etwas)ar-rigere figurativ, in übertragenem Sinnfigar-rigere figurativ, in übertragenem Sinnfig
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. arrigō 2. Person 2. arrigis 3. Person 3. arrigit | 1. Person 1. arrigimus 2. Person 2. arrigitis 3. Person 3. arrigunt |
Futur | 1. Person 1. arrigam 2. Person 2. arriges 3. Person 3. arriget | 1. Person 1. arrigemus 2. Person 2. arrigetis 3. Person 3. arrigent |
Imperfekt | 1. Person 1. arrigebam 2. Person 2. arrigebās 3. Person 3. arrigebat | 1. Person 1. arrigebāmus 2. Person 2. arrigebātis 3. Person 3. arrigebant |
Perfekt | 1. Person 1. arrēxī 2. Person 2. arrēxisti 3. Person 3. arrēxit | 1. Person 1. arrēximus 2. Person 2. arrēxistis 3. Person 3. arrēxērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. arrēxerō 2. Person 2. arrēxeris 3. Person 3. arrēxerit | 1. Person 1. arrēxerimus 2. Person 2. arrēxeritis 3. Person 3. arrēxerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. arrēxeram 2. Person 2. arrēxerās 3. Person 3. arrēxerat | 1. Person 1. arrēxerāmus 2. Person 2. arrēxerātis 3. Person 3. arrēxerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. arrigam 2. Person 2. arrigās 3. Person 3. arrigat | 1. Person 1. arrigāmus 2. Person 2. arrigātis 3. Person 3. arrigant |
Imperfekt | 1. Person 1. arrigerem 2. Person 2. arrigerēs 3. Person 3. arrigeret | 1. Person 1. arrigerēmus 2. Person 2. arrigerētis 3. Person 3. arrigerent |
Perfekt | 1. Person 1. arrēxerim 2. Person 2. arrēxeris 3. Person 3. arrēxerit | 1. Person 1. arrēxerimus 2. Person 2. arrēxeritis 3. Person 3. arrēxerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. arrēxissem 2. Person 2. arrēxissēs 3. Person 3. arrēxisset | 1. Person 1. arrēxissēmus 2. Person 2. arrēxissētis 3. Person 3. arrēxissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | arrige! | arrigite! |
Futur | 2. Person 2. arrigito! 3. Person 3. arrigito! | 2. Person 2. arrigitōte! 3. Person 3. arrigunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | arrigere |
Perfekt | arrēxisse |
Futur | arrēctūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | arrigens, arrigentis |
Futur | arrēctūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | arrigendī |
---|---|
Dativ | arrigendō |
Akkusativ | ad arrigendum |
Ablativ | arrigendō |
Supinum
arrēctum |