apparere
<ō, ap-parere, - 3.>T. Lucretius Carus Lucr.Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. apparō 2. Person 2. apparis 3. Person 3. apparit | 1. Person 1. apparimus 2. Person 2. apparitis 3. Person 3. apparunt |
| Futur | 1. Person 1. apparam 2. Person 2. appares 3. Person 3. apparet | 1. Person 1. apparemus 2. Person 2. apparetis 3. Person 3. apparent |
| Imperfekt | 1. Person 1. apparebam 2. Person 2. apparebās 3. Person 3. apparebat | 1. Person 1. apparebāmus 2. Person 2. apparebātis 3. Person 3. apparebant |
| Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Futur 2 | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. apparam 2. Person 2. apparās 3. Person 3. apparat | 1. Person 1. apparāmus 2. Person 2. apparātis 3. Person 3. apparant |
| Imperfekt | 1. Person 1. apparerem 2. Person 2. apparerēs 3. Person 3. appareret | 1. Person 1. apparerēmus 2. Person 2. apparerētis 3. Person 3. apparerent |
| Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | appare! | apparite! |
| Futur | 2. Person 2. apparito! 3. Person 3. apparito! | 2. Person 2. apparitōte! 3. Person 3. apparunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | apparere |
| Perfekt | - |
| Futur | - |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | apparens, apparentis |
| Futur | - |
Gerundium
| Genitiv | apparendī |
|---|---|
| Dativ | apparendō |
| Akkusativ | ad apparendum |
| Ablativ | apparendō |
Supinum
| - |