affectare
<ō, āvī, ātum 1.> ||afficere||Übersicht aller Übersetzungen
- aliquem affectare
- ancillam hospitis affectare
- morbo affectarivon einer Krankheit heimgesucht werdenmorbo affectari
- regnum affectarenach der Königsherrschaft trachtenregnum affectare
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. affectō 2. Person 2. affectās 3. Person 3. affectat | 1. Person 1. affectāmus 2. Person 2. affectātis 3. Person 3. affectant |
| Futur | 1. Person 1. affectābō 2. Person 2. affectābis 3. Person 3. affectābit | 1. Person 1. affectābimus 2. Person 2. affectābitis 3. Person 3. affectābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. affectābam 2. Person 2. affectābās 3. Person 3. affectābat | 1. Person 1. affectābāmus 2. Person 2. affectābātis 3. Person 3. affectābant |
| Perfekt | 1. Person 1. affectāvī 2. Person 2. affectāvisti 3. Person 3. affectāvit | 1. Person 1. affectāvimus 2. Person 2. affectāvistis 3. Person 3. affectāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. affectāverō 2. Person 2. affectāveris 3. Person 3. affectāverit | 1. Person 1. affectāverimus 2. Person 2. affectāveritis 3. Person 3. affectāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. affectāveram 2. Person 2. affectāverās 3. Person 3. affectāverat | 1. Person 1. affectāverāmus 2. Person 2. affectāverātis 3. Person 3. affectāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. affectem 2. Person 2. affectēs 3. Person 3. affectet | 1. Person 1. affectēmus 2. Person 2. affectētis 3. Person 3. affectent |
| Imperfekt | 1. Person 1. affectārem 2. Person 2. affectārēs 3. Person 3. affectāret | 1. Person 1. affectārēmus 2. Person 2. affectārētis 3. Person 3. affectārent |
| Perfekt | 1. Person 1. affectāverim 2. Person 2. affectāveris 3. Person 3. affectāverit | 1. Person 1. affectāverimus 2. Person 2. affectāveritis 3. Person 3. affectāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. affectāvissem 2. Person 2. affectāvissēs 3. Person 3. affectāvisset | 1. Person 1. affectāvissēmus 2. Person 2. affectāvissētis 3. Person 3. affectāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | affectā! | affectāte! |
| Futur | 2. Person 2. affectāto! 3. Person 3. affectāto! | 2. Person 2. affectātōte! 3. Person 3. affectanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | affectāre |
| Perfekt | affectāvisse |
| Futur | affectātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | affectāns, affectantis |
| Futur | affectātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | affectandī |
|---|---|
| Dativ | affectandō |
| Akkusativ | ad affectandum |
| Ablativ | affectandō |
Supinum
| affectātum |