abundare
<ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
- überfließen, über die Ufer tretenab-undāre (unklassischunkl.)ab-undāre (unklassischunkl.)
- überladen seinab-undāre figurativ, in übertragenem Sinnfigab-undāre figurativ, in übertragenem Sinnfig
- ab-undāre figurativ, in übertragenem Sinnfig
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. abundō 2. Person 2. abundās 3. Person 3. abundat | 1. Person 1. abundāmus 2. Person 2. abundātis 3. Person 3. abundant |
| Futur | 1. Person 1. abundābō 2. Person 2. abundābis 3. Person 3. abundābit | 1. Person 1. abundābimus 2. Person 2. abundābitis 3. Person 3. abundābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. abundābam 2. Person 2. abundābās 3. Person 3. abundābat | 1. Person 1. abundābāmus 2. Person 2. abundābātis 3. Person 3. abundābant |
| Perfekt | 1. Person 1. abundāvī 2. Person 2. abundāvisti 3. Person 3. abundāvit | 1. Person 1. abundāvimus 2. Person 2. abundāvistis 3. Person 3. abundāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. abundāverō 2. Person 2. abundāveris 3. Person 3. abundāverit | 1. Person 1. abundāverimus 2. Person 2. abundāveritis 3. Person 3. abundāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. abundāveram 2. Person 2. abundāverās 3. Person 3. abundāverat | 1. Person 1. abundāverāmus 2. Person 2. abundāverātis 3. Person 3. abundāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. abundem 2. Person 2. abundēs 3. Person 3. abundet | 1. Person 1. abundēmus 2. Person 2. abundētis 3. Person 3. abundent |
| Imperfekt | 1. Person 1. abundārem 2. Person 2. abundārēs 3. Person 3. abundāret | 1. Person 1. abundārēmus 2. Person 2. abundārētis 3. Person 3. abundārent |
| Perfekt | 1. Person 1. abundāverim 2. Person 2. abundāveris 3. Person 3. abundāverit | 1. Person 1. abundāverimus 2. Person 2. abundāveritis 3. Person 3. abundāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. abundāvissem 2. Person 2. abundāvissēs 3. Person 3. abundāvisset | 1. Person 1. abundāvissēmus 2. Person 2. abundāvissētis 3. Person 3. abundāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | abundā! | abundāte! |
| Futur | 2. Person 2. abundāto! 3. Person 3. abundāto! | 2. Person 2. abundātōte! 3. Person 3. abundanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | abundāre |
| Perfekt | abundāvisse |
| Futur | abundātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | abundāns, abundantis |
| Futur | abundātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | abundandī |
|---|---|
| Dativ | abundandō |
| Akkusativ | ad abundandum |
| Ablativ | abundandō |
Supinum
| abundātum |