abstrahere
<trahō, trāxī, tractum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- fern halten, ausschließen (aliquem (a/ex) re jemanden von etwas)abs-trahere figurativ, in übertragenem Sinnfigabs-trahere figurativ, in übertragenem Sinnfig
- fortreißen, hinreißenabs-trahere figurativ, in übertragenem Sinnfigabs-trahere figurativ, in übertragenem Sinnfig
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. abstrahō 2. Person 2. abstrahis 3. Person 3. abstrahit | 1. Person 1. abstrahimus 2. Person 2. abstrahitis 3. Person 3. abstrahunt |
| Futur | 1. Person 1. abstraham 2. Person 2. abstrahes 3. Person 3. abstrahet | 1. Person 1. abstrahemus 2. Person 2. abstrahetis 3. Person 3. abstrahent |
| Imperfekt | 1. Person 1. abstrahebam 2. Person 2. abstrahebās 3. Person 3. abstrahebat | 1. Person 1. abstrahebāmus 2. Person 2. abstrahebātis 3. Person 3. abstrahebant |
| Perfekt | 1. Person 1. abstrāxī 2. Person 2. abstrāxisti 3. Person 3. abstrāxit | 1. Person 1. abstrāximus 2. Person 2. abstrāxistis 3. Person 3. abstrāxērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. abstrāxerō 2. Person 2. abstrāxeris 3. Person 3. abstrāxerit | 1. Person 1. abstrāxerimus 2. Person 2. abstrāxeritis 3. Person 3. abstrāxerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. abstrāxeram 2. Person 2. abstrāxerās 3. Person 3. abstrāxerat | 1. Person 1. abstrāxerāmus 2. Person 2. abstrāxerātis 3. Person 3. abstrāxerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. abstraham 2. Person 2. abstrahās 3. Person 3. abstrahat | 1. Person 1. abstrahāmus 2. Person 2. abstrahātis 3. Person 3. abstrahant |
| Imperfekt | 1. Person 1. abstraherem 2. Person 2. abstraherēs 3. Person 3. abstraheret | 1. Person 1. abstraherēmus 2. Person 2. abstraherētis 3. Person 3. abstraherent |
| Perfekt | 1. Person 1. abstrāxerim 2. Person 2. abstrāxeris 3. Person 3. abstrāxerit | 1. Person 1. abstrāxerimus 2. Person 2. abstrāxeritis 3. Person 3. abstrāxerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. abstrāxissem 2. Person 2. abstrāxissēs 3. Person 3. abstrāxisset | 1. Person 1. abstrāxissēmus 2. Person 2. abstrāxissētis 3. Person 3. abstrāxissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | abstrahe! | abstrahite! |
| Futur | 2. Person 2. abstrahito! 3. Person 3. abstrahito! | 2. Person 2. abstrahitōte! 3. Person 3. abstrahunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | abstrahere |
| Perfekt | abstrāxisse |
| Futur | abstractūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | abstrahens, abstrahentis |
| Futur | abstractūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | abstrahendī |
|---|---|
| Dativ | abstrahendō |
| Akkusativ | ad abstrahendum |
| Ablativ | abstrahendō |
Supinum
| abstractum |