Deutsch-Latein Übersetzung für "struo"

"struo" Latein Übersetzung

struere
<struō, strūxī, strūctum 3.>

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

Beispiele
  • scutis structis
    mit aufeinander gelegten Schilden Formation der Schildkröte
    scutis structis
  • montes ad sidera struere
    die Berge bis zu den Sternen auftürmen
    montes ad sidera struere
  • avenae structae
    Halmpfeife
    avenae structae
  • erbauen, errichten
    struere (nachklassischnachkl.) poetischpoet
    struere (nachklassischnachkl.) poetischpoet
Beispiele
  • in struendo
    beim Bau
    in struendo
  • altaria donis struere
    die Altäre mit Geschenken beladen
    altaria donis struere
  • initia imperio struere(P.?) Cornelius Tacitus Tac.
    initia imperio struere(P.?) Cornelius Tacitus Tac.
  • ordnen, aufstellen
    struere Militär, militärischMIL
    struere Militär, militärischMIL
Beispiele
  • Böses anstiften
    struere figurativ, in übertragenem Sinnfig
    struere figurativ, in übertragenem Sinnfig
Beispiele
Beispiele
  • versūs struere
    Verse dichten
    versūs struere
  • allgemein. ausrüsten (aliquid re etwas mit etwas)
    struere (spätlateinischspätl.)
    struere (spätlateinischspätl.)
Beispiele
  • mensas hospitibus struere
    Tische für die Gäste decken
    mensas hospitibus struere

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. struō

2. Person 2. struis

3. Person 3. struit

1. Person 1. struimus

2. Person 2. struitis

3. Person 3. struunt

Futur

1. Person 1. struam

2. Person 2. strues

3. Person 3. struet

1. Person 1. struemus

2. Person 2. struetis

3. Person 3. struent

Imperfekt

1. Person 1. struebam

2. Person 2. struebās

3. Person 3. struebat

1. Person 1. struebāmus

2. Person 2. struebātis

3. Person 3. struebant

Perfekt

1. Person 1. strūxī

2. Person 2. strūxisti

3. Person 3. strūxit

1. Person 1. strūximus

2. Person 2. strūxistis

3. Person 3. strūxērunt

Futur 2

1. Person 1. strūxerō

2. Person 2. strūxeris

3. Person 3. strūxerit

1. Person 1. strūxerimus

2. Person 2. strūxeritis

3. Person 3. strūxerint

Plusquamperfekt

1. Person 1. strūxeram

2. Person 2. strūxerās

3. Person 3. strūxerat

1. Person 1. strūxerāmus

2. Person 2. strūxerātis

3. Person 3. strūxerant

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. struam

2. Person 2. struās

3. Person 3. struat

1. Person 1. struāmus

2. Person 2. struātis

3. Person 3. struant

Imperfekt

1. Person 1. struerem

2. Person 2. struerēs

3. Person 3. strueret

1. Person 1. struerēmus

2. Person 2. struerētis

3. Person 3. struerent

Perfekt

1. Person 1. strūxerim

2. Person 2. strūxeris

3. Person 3. strūxerit

1. Person 1. strūxerimus

2. Person 2. strūxeritis

3. Person 3. strūxerint

Plusquamperfekt

1. Person 1. strūxissem

2. Person 2. strūxissēs

3. Person 3. strūxisset

1. Person 1. strūxissēmus

2. Person 2. strūxissētis

3. Person 3. strūxissent

Imperativ Singular Plural
Präsens

strue!

struite!

Futur

2. Person 2. struito!

3. Person 3. struito!

2. Person 2. struitōte!

3. Person 3. struunto!

Infinitiv
Präsens

struere

Perfekt

strūxisse

Futur

strūctūrum, am, um esse

Partizip
Präsens

struens, struentis

Futur

strūctūrus, a, um

Gerundium
Genitiv

struendī

Dativ

struendō

Akkusativ

ad struendum

Ablativ

struendō

Supinum
strūctum
circumstruere
<struō, strūxī, strūctum 3.> (nachklassischnachkl.)

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

  • umbauen, mit einer Mauer umgeben
    circum-struere
    circum-struere

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. circumstruō

2. Person 2. circumstruis

3. Person 3. circumstruit

1. Person 1. circumstruimus

2. Person 2. circumstruitis

3. Person 3. circumstruunt

Futur

1. Person 1. circumstruam

2. Person 2. circumstrues

3. Person 3. circumstruet

1. Person 1. circumstruemus

2. Person 2. circumstruetis

3. Person 3. circumstruent

Imperfekt

1. Person 1. circumstruebam

2. Person 2. circumstruebās

3. Person 3. circumstruebat

1. Person 1. circumstruebāmus

2. Person 2. circumstruebātis

3. Person 3. circumstruebant

Perfekt

1. Person 1. circumstrūxī

2. Person 2. circumstrūxisti

3. Person 3. circumstrūxit

1. Person 1. circumstrūximus

2. Person 2. circumstrūxistis

3. Person 3. circumstrūxērunt

Futur 2

1. Person 1. circumstrūxerō

2. Person 2. circumstrūxeris

3. Person 3. circumstrūxerit

1. Person 1. circumstrūxerimus

2. Person 2. circumstrūxeritis

3. Person 3. circumstrūxerint

Plusquamperfekt

1. Person 1. circumstrūxeram

2. Person 2. circumstrūxerās

3. Person 3. circumstrūxerat

1. Person 1. circumstrūxerāmus

2. Person 2. circumstrūxerātis

3. Person 3. circumstrūxerant

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. circumstruam

2. Person 2. circumstruās

3. Person 3. circumstruat

1. Person 1. circumstruāmus

2. Person 2. circumstruātis

3. Person 3. circumstruant

Imperfekt

1. Person 1. circumstruerem

2. Person 2. circumstruerēs

3. Person 3. circumstrueret

1. Person 1. circumstruerēmus

2. Person 2. circumstruerētis

3. Person 3. circumstruerent

Perfekt

1. Person 1. circumstrūxerim

2. Person 2. circumstrūxeris

3. Person 3. circumstrūxerit

1. Person 1. circumstrūxerimus

2. Person 2. circumstrūxeritis

3. Person 3. circumstrūxerint

Plusquamperfekt

1. Person 1. circumstrūxissem

2. Person 2. circumstrūxissēs

3. Person 3. circumstrūxisset

1. Person 1. circumstrūxissēmus

2. Person 2. circumstrūxissētis

3. Person 3. circumstrūxissent

Imperativ Singular Plural
Präsens

circumstrue!

circumstruite!

Futur

2. Person 2. circumstruito!

3. Person 3. circumstruito!

2. Person 2. circumstruitōte!

3. Person 3. circumstruunto!

Infinitiv
Präsens

circumstruere

Perfekt

circumstrūxisse

Futur

circumstrūctūrum, am, um esse

Partizip
Präsens

circumstruens, circumstruentis

Futur

circumstrūctūrus, a, um

Gerundium
Genitiv

circumstruendī

Dativ

circumstruendō

Akkusativ

ad circumstruendum

Ablativ

circumstruendō

Supinum
circumstrūctum
superstruere
<struō, strūxī, strūctum 3.>

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. superstruō

2. Person 2. superstruis

3. Person 3. superstruit

1. Person 1. superstruimus

2. Person 2. superstruitis

3. Person 3. superstruunt

Futur

1. Person 1. superstruam

2. Person 2. superstrues

3. Person 3. superstruet

1. Person 1. superstruemus

2. Person 2. superstruetis

3. Person 3. superstruent

Imperfekt

1. Person 1. superstruebam

2. Person 2. superstruebās

3. Person 3. superstruebat

1. Person 1. superstruebāmus

2. Person 2. superstruebātis

3. Person 3. superstruebant

Perfekt

1. Person 1. superstrūxī

2. Person 2. superstrūxisti

3. Person 3. superstrūxit

1. Person 1. superstrūximus

2. Person 2. superstrūxistis

3. Person 3. superstrūxērunt

Futur 2

1. Person 1. superstrūxerō

2. Person 2. superstrūxeris

3. Person 3. superstrūxerit

1. Person 1. superstrūxerimus

2. Person 2. superstrūxeritis

3. Person 3. superstrūxerint

Plusquamperfekt

1. Person 1. superstrūxeram

2. Person 2. superstrūxerās

3. Person 3. superstrūxerat

1. Person 1. superstrūxerāmus

2. Person 2. superstrūxerātis

3. Person 3. superstrūxerant

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. superstruam

2. Person 2. superstruās

3. Person 3. superstruat

1. Person 1. superstruāmus

2. Person 2. superstruātis

3. Person 3. superstruant

Imperfekt

1. Person 1. superstruerem

2. Person 2. superstruerēs

3. Person 3. superstrueret

1. Person 1. superstruerēmus

2. Person 2. superstruerētis

3. Person 3. superstruerent

Perfekt

1. Person 1. superstrūxerim

2. Person 2. superstrūxeris

3. Person 3. superstrūxerit

1. Person 1. superstrūxerimus

2. Person 2. superstrūxeritis

3. Person 3. superstrūxerint

Plusquamperfekt

1. Person 1. superstrūxissem

2. Person 2. superstrūxissēs

3. Person 3. superstrūxisset

1. Person 1. superstrūxissēmus

2. Person 2. superstrūxissētis

3. Person 3. superstrūxissent

Imperativ Singular Plural
Präsens

superstrue!

superstruite!

Futur

2. Person 2. superstruito!

3. Person 3. superstruito!

2. Person 2. superstruitōte!

3. Person 3. superstruunto!

Infinitiv
Präsens

superstruere

Perfekt

superstrūxisse

Futur

superstrūctūrum, am, um esse

Partizip
Präsens

superstruens, superstruentis

Futur

superstrūctūrus, a, um

Gerundium
Genitiv

superstruendī

Dativ

superstruendō

Akkusativ

ad superstruendum

Ablativ

superstruendō

Supinum
superstrūctum
destruere
<struō, strūxī, strūctum 3.>

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

  • abreißen
    dē-struere
    dē-struere
  • vernichten
    dē-struere (nachklassischnachkl.) figurativ, in übertragenem Sinnfig
    dē-struere (nachklassischnachkl.) figurativ, in übertragenem Sinnfig
Beispiele

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. dēstruō

2. Person 2. dēstruis

3. Person 3. dēstruit

1. Person 1. dēstruimus

2. Person 2. dēstruitis

3. Person 3. dēstruunt

Futur

1. Person 1. dēstruam

2. Person 2. dēstrues

3. Person 3. dēstruet

1. Person 1. dēstruemus

2. Person 2. dēstruetis

3. Person 3. dēstruent

Imperfekt

1. Person 1. dēstruebam

2. Person 2. dēstruebās

3. Person 3. dēstruebat

1. Person 1. dēstruebāmus

2. Person 2. dēstruebātis

3. Person 3. dēstruebant

Perfekt

1. Person 1. dēstrūxī

2. Person 2. dēstrūxisti

3. Person 3. dēstrūxit

1. Person 1. dēstrūximus

2. Person 2. dēstrūxistis

3. Person 3. dēstrūxērunt

Futur 2

1. Person 1. dēstrūxerō

2. Person 2. dēstrūxeris

3. Person 3. dēstrūxerit

1. Person 1. dēstrūxerimus

2. Person 2. dēstrūxeritis

3. Person 3. dēstrūxerint

Plusquamperfekt

1. Person 1. dēstrūxeram

2. Person 2. dēstrūxerās

3. Person 3. dēstrūxerat

1. Person 1. dēstrūxerāmus

2. Person 2. dēstrūxerātis

3. Person 3. dēstrūxerant

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. dēstruam

2. Person 2. dēstruās

3. Person 3. dēstruat

1. Person 1. dēstruāmus

2. Person 2. dēstruātis

3. Person 3. dēstruant

Imperfekt

1. Person 1. dēstruerem

2. Person 2. dēstruerēs

3. Person 3. dēstrueret

1. Person 1. dēstruerēmus

2. Person 2. dēstruerētis

3. Person 3. dēstruerent

Perfekt

1. Person 1. dēstrūxerim

2. Person 2. dēstrūxeris

3. Person 3. dēstrūxerit

1. Person 1. dēstrūxerimus

2. Person 2. dēstrūxeritis

3. Person 3. dēstrūxerint

Plusquamperfekt

1. Person 1. dēstrūxissem

2. Person 2. dēstrūxissēs

3. Person 3. dēstrūxisset

1. Person 1. dēstrūxissēmus

2. Person 2. dēstrūxissētis

3. Person 3. dēstrūxissent

Imperativ Singular Plural
Präsens

dēstrue!

dēstruite!

Futur

2. Person 2. dēstruito!

3. Person 3. dēstruito!

2. Person 2. dēstruitōte!

3. Person 3. dēstruunto!

Infinitiv
Präsens

dēstruere

Perfekt

dēstrūxisse

Futur

dēstrūctūrum, am, um esse

Partizip
Präsens

dēstruens, dēstruentis

Futur

dēstrūctūrus, a, um

Gerundium
Genitiv

dēstruendī

Dativ

dēstruendō

Akkusativ

ad dēstruendum

Ablativ

dēstruendō

Supinum
dēstrūctum
instruere
<struō, strūxī, strūctum 3.>

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

  • hineinbauen, einfügen
    īn-struere
    īn-struere
Beispiele
  • contabulationem in parietes instruere
    Balken in die Wände einbauen
    contabulationem in parietes instruere
Beispiele
  • aggerem instruere
    einen Damm errichten
    aggerem instruere
  • tuguria conchis instruere
    Hütten aus Muscheln bauen
    tuguria conchis instruere
  • (geordnet) aufstellen, ordnen
    īn-struere figurativ, in übertragenem Sinnfig
    īn-struere figurativ, in übertragenem Sinnfig
Beispiele
  • copias instruere
    Truppen ordnen
    copias instruere
  • anstellen, vorbereiten
    īn-struere figurativ, in übertragenem Sinnfig
    īn-struere figurativ, in übertragenem Sinnfig
Beispiele
  • aliquem ad caedem instruere
    jemanden zum Mord anstellen
    aliquem ad caedem instruere
Beispiele
  • convivium instruere
    ein Gastmahl veranstalten
    convivium instruere
  • classem instruere
    eine Flotte bemannen
    classem instruere
  • agrum instruere
    ein Feld mit dem notwendigen Gerät bestücken
    agrum instruere
  • Beispiele ausblendenBeispiele anzeigen
Beispiele
  • mit Kenntnissen ausrüsten
    īn-struere
    īn-struere
Beispiele
  • aliquem artibus instruere
    jemanden in den Künsten ausbilden
    aliquem artibus instruere
  • aliquem in iure civili instruere
    jemanden im bürgerlichen Recht unterweisen
    aliquem in iure civili instruere
  • unterrichten (aliquem jemanden, +indirekt indir Fragesatz)
    īn-struere (unklassischunkl.)
    īn-struere (unklassischunkl.)

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. īnstruō

2. Person 2. īnstruis

3. Person 3. īnstruit

1. Person 1. īnstruimus

2. Person 2. īnstruitis

3. Person 3. īnstruunt

Futur

1. Person 1. īnstruam

2. Person 2. īnstrues

3. Person 3. īnstruet

1. Person 1. īnstruemus

2. Person 2. īnstruetis

3. Person 3. īnstruent

Imperfekt

1. Person 1. īnstruebam

2. Person 2. īnstruebās

3. Person 3. īnstruebat

1. Person 1. īnstruebāmus

2. Person 2. īnstruebātis

3. Person 3. īnstruebant

Perfekt

1. Person 1. īnstrūxī

2. Person 2. īnstrūxisti

3. Person 3. īnstrūxit

1. Person 1. īnstrūximus

2. Person 2. īnstrūxistis

3. Person 3. īnstrūxērunt

Futur 2

1. Person 1. īnstrūxerō

2. Person 2. īnstrūxeris

3. Person 3. īnstrūxerit

1. Person 1. īnstrūxerimus

2. Person 2. īnstrūxeritis

3. Person 3. īnstrūxerint

Plusquamperfekt

1. Person 1. īnstrūxeram

2. Person 2. īnstrūxerās

3. Person 3. īnstrūxerat

1. Person 1. īnstrūxerāmus

2. Person 2. īnstrūxerātis

3. Person 3. īnstrūxerant

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. īnstruam

2. Person 2. īnstruās

3. Person 3. īnstruat

1. Person 1. īnstruāmus

2. Person 2. īnstruātis

3. Person 3. īnstruant

Imperfekt

1. Person 1. īnstruerem

2. Person 2. īnstruerēs

3. Person 3. īnstrueret

1. Person 1. īnstruerēmus

2. Person 2. īnstruerētis

3. Person 3. īnstruerent

Perfekt

1. Person 1. īnstrūxerim

2. Person 2. īnstrūxeris

3. Person 3. īnstrūxerit

1. Person 1. īnstrūxerimus

2. Person 2. īnstrūxeritis

3. Person 3. īnstrūxerint

Plusquamperfekt

1. Person 1. īnstrūxissem

2. Person 2. īnstrūxissēs

3. Person 3. īnstrūxisset

1. Person 1. īnstrūxissēmus

2. Person 2. īnstrūxissētis

3. Person 3. īnstrūxissent

Imperativ Singular Plural
Präsens

īnstrue!

īnstruite!

Futur

2. Person 2. īnstruito!

3. Person 3. īnstruito!

2. Person 2. īnstruitōte!

3. Person 3. īnstruunto!

Infinitiv
Präsens

īnstruere

Perfekt

īnstrūxisse

Futur

īnstrūctūrum, am, um esse

Partizip
Präsens

īnstruens, īnstruentis

Futur

īnstrūctūrus, a, um

Gerundium
Genitiv

īnstruendī

Dativ

īnstruendō

Akkusativ

ad īnstruendum

Ablativ

īnstruendō

Supinum
īnstrūctum
obstruere
<struō, strūxī, strūctum 3.>

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

  • entgegenbauen, davor bauen
    ob-struere
    ob-struere
Beispiele
  • alicuius luminibus obstruere
    jemandem die Fenster verbauen
    alicuius luminibus obstruere
Beispiele
  • flumina magnis operibus obstruere
    die Flüsse durch mächtige Schanzwerke versperren
    flumina magnis operibus obstruere
  • alicuius aures obstruere
    jemandes Ohren für Bitten verschließen
    alicuius aures obstruere

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. obstruō

2. Person 2. obstruis

3. Person 3. obstruit

1. Person 1. obstruimus

2. Person 2. obstruitis

3. Person 3. obstruunt

Futur

1. Person 1. obstruam

2. Person 2. obstrues

3. Person 3. obstruet

1. Person 1. obstruemus

2. Person 2. obstruetis

3. Person 3. obstruent

Imperfekt

1. Person 1. obstruebam

2. Person 2. obstruebās

3. Person 3. obstruebat

1. Person 1. obstruebāmus

2. Person 2. obstruebātis

3. Person 3. obstruebant

Perfekt

1. Person 1. obstrūxī

2. Person 2. obstrūxisti

3. Person 3. obstrūxit

1. Person 1. obstrūximus

2. Person 2. obstrūxistis

3. Person 3. obstrūxērunt

Futur 2

1. Person 1. obstrūxerō

2. Person 2. obstrūxeris

3. Person 3. obstrūxerit

1. Person 1. obstrūxerimus

2. Person 2. obstrūxeritis

3. Person 3. obstrūxerint

Plusquamperfekt

1. Person 1. obstrūxeram

2. Person 2. obstrūxerās

3. Person 3. obstrūxerat

1. Person 1. obstrūxerāmus

2. Person 2. obstrūxerātis

3. Person 3. obstrūxerant

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. obstruam

2. Person 2. obstruās

3. Person 3. obstruat

1. Person 1. obstruāmus

2. Person 2. obstruātis

3. Person 3. obstruant

Imperfekt

1. Person 1. obstruerem

2. Person 2. obstruerēs

3. Person 3. obstrueret

1. Person 1. obstruerēmus

2. Person 2. obstruerētis

3. Person 3. obstruerent

Perfekt

1. Person 1. obstrūxerim

2. Person 2. obstrūxeris

3. Person 3. obstrūxerit

1. Person 1. obstrūxerimus

2. Person 2. obstrūxeritis

3. Person 3. obstrūxerint

Plusquamperfekt

1. Person 1. obstrūxissem

2. Person 2. obstrūxissēs

3. Person 3. obstrūxisset

1. Person 1. obstrūxissēmus

2. Person 2. obstrūxissētis

3. Person 3. obstrūxissent

Imperativ Singular Plural
Präsens

obstrue!

obstruite!

Futur

2. Person 2. obstruito!

3. Person 3. obstruito!

2. Person 2. obstruitōte!

3. Person 3. obstruunto!

Infinitiv
Präsens

obstruere

Perfekt

obstrūxisse

Futur

obstrūctūrum, am, um esse

Partizip
Präsens

obstruens, obstruentis

Futur

obstrūctūrus, a, um

Gerundium
Genitiv

obstruendī

Dativ

obstruendō

Akkusativ

ad obstruendum

Ablativ

obstruendō

Supinum
obstrūctum
substruere
<struō, strūxī, strūctum 3.>

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

  • mit einem Unterbau ausstatten
    sub-struere
    sub-struere

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. substruō

2. Person 2. substruis

3. Person 3. substruit

1. Person 1. substruimus

2. Person 2. substruitis

3. Person 3. substruunt

Futur

1. Person 1. substruam

2. Person 2. substrues

3. Person 3. substruet

1. Person 1. substruemus

2. Person 2. substruetis

3. Person 3. substruent

Imperfekt

1. Person 1. substruebam

2. Person 2. substruebās

3. Person 3. substruebat

1. Person 1. substruebāmus

2. Person 2. substruebātis

3. Person 3. substruebant

Perfekt

1. Person 1. substrūxī

2. Person 2. substrūxisti

3. Person 3. substrūxit

1. Person 1. substrūximus

2. Person 2. substrūxistis

3. Person 3. substrūxērunt

Futur 2

1. Person 1. substrūxerō

2. Person 2. substrūxeris

3. Person 3. substrūxerit

1. Person 1. substrūxerimus

2. Person 2. substrūxeritis

3. Person 3. substrūxerint

Plusquamperfekt

1. Person 1. substrūxeram

2. Person 2. substrūxerās

3. Person 3. substrūxerat

1. Person 1. substrūxerāmus

2. Person 2. substrūxerātis

3. Person 3. substrūxerant

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. substruam

2. Person 2. substruās

3. Person 3. substruat

1. Person 1. substruāmus

2. Person 2. substruātis

3. Person 3. substruant

Imperfekt

1. Person 1. substruerem

2. Person 2. substruerēs

3. Person 3. substrueret

1. Person 1. substruerēmus

2. Person 2. substruerētis

3. Person 3. substruerent

Perfekt

1. Person 1. substrūxerim

2. Person 2. substrūxeris

3. Person 3. substrūxerit

1. Person 1. substrūxerimus

2. Person 2. substrūxeritis

3. Person 3. substrūxerint

Plusquamperfekt

1. Person 1. substrūxissem

2. Person 2. substrūxissēs

3. Person 3. substrūxisset

1. Person 1. substrūxissēmus

2. Person 2. substrūxissētis

3. Person 3. substrūxissent

Imperativ Singular Plural
Präsens

substrue!

substruite!

Futur

2. Person 2. substruito!

3. Person 3. substruito!

2. Person 2. substruitōte!

3. Person 3. substruunto!

Infinitiv
Präsens

substruere

Perfekt

substrūxisse

Futur

substrūctūrum, am, um esse

Partizip
Präsens

substruens, substruentis

Futur

substrūctūrus, a, um

Gerundium
Genitiv

substruendī

Dativ

substruendō

Akkusativ

ad substruendum

Ablativ

substruendō

Supinum
substrūctum
astruere
<struō, strūxī, strūctum 3.> ||adstruere||

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

  • anbauen (alicui rei an etwas)
    a-struere
    a-struere
Beispiele
  • noch hinzufügen
    a-struere (nachklassischnachkl.) poetischpoet
    a-struere (nachklassischnachkl.) poetischpoet
Beispiele
Beispiele
  • aliquem falsis criminibus astruereQ. Curtius Rufus Curt.
    jemanden zur Stützung falscher Beschuldigungen anstellen
    aliquem falsis criminibus astruereQ. Curtius Rufus Curt.

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. astruō

2. Person 2. astruis

3. Person 3. astruit

1. Person 1. astruimus

2. Person 2. astruitis

3. Person 3. astruunt

Futur

1. Person 1. astruam

2. Person 2. astrues

3. Person 3. astruet

1. Person 1. astruemus

2. Person 2. astruetis

3. Person 3. astruent

Imperfekt

1. Person 1. astruebam

2. Person 2. astruebās

3. Person 3. astruebat

1. Person 1. astruebāmus

2. Person 2. astruebātis

3. Person 3. astruebant

Perfekt

1. Person 1. astrūxī

2. Person 2. astrūxisti

3. Person 3. astrūxit

1. Person 1. astrūximus

2. Person 2. astrūxistis

3. Person 3. astrūxērunt

Futur 2

1. Person 1. astrūxerō

2. Person 2. astrūxeris

3. Person 3. astrūxerit

1. Person 1. astrūxerimus

2. Person 2. astrūxeritis

3. Person 3. astrūxerint

Plusquamperfekt

1. Person 1. astrūxeram

2. Person 2. astrūxerās

3. Person 3. astrūxerat

1. Person 1. astrūxerāmus

2. Person 2. astrūxerātis

3. Person 3. astrūxerant

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. astruam

2. Person 2. astruās

3. Person 3. astruat

1. Person 1. astruāmus

2. Person 2. astruātis

3. Person 3. astruant

Imperfekt

1. Person 1. astruerem

2. Person 2. astruerēs

3. Person 3. astrueret

1. Person 1. astruerēmus

2. Person 2. astruerētis

3. Person 3. astruerent

Perfekt

1. Person 1. astrūxerim

2. Person 2. astrūxeris

3. Person 3. astrūxerit

1. Person 1. astrūxerimus

2. Person 2. astrūxeritis

3. Person 3. astrūxerint

Plusquamperfekt

1. Person 1. astrūxissem

2. Person 2. astrūxissēs

3. Person 3. astrūxisset

1. Person 1. astrūxissēmus

2. Person 2. astrūxissētis

3. Person 3. astrūxissent

Imperativ Singular Plural
Präsens

astrue!

astruite!

Futur

2. Person 2. astruito!

3. Person 3. astruito!

2. Person 2. astruitōte!

3. Person 3. astruunto!

Infinitiv
Präsens

astruere

Perfekt

astrūxisse

Futur

astrūctūrum, am, um esse

Partizip
Präsens

astruens, astruentis

Futur

astrūctūrus, a, um

Gerundium
Genitiv

astruendī

Dativ

astruendō

Akkusativ

ad astruendum

Ablativ

astruendō

Supinum
astrūctum
construere
<struō, strūxī, strūctum 3.>

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

  • kunstvoll (er)bauen, errichten (nidum ein Nest), (aedificium ein Gebäude), (mundum die Welt)
    cōn-struere
    cōn-struere
Beispiele
  • maria construere
    Meere überbauen
    maria construere
  • konstruieren
    cōn-struere GrammatikGRAM
    cōn-struere GrammatikGRAM

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. cōnstruō

2. Person 2. cōnstruis

3. Person 3. cōnstruit

1. Person 1. cōnstruimus

2. Person 2. cōnstruitis

3. Person 3. cōnstruunt

Futur

1. Person 1. cōnstruam

2. Person 2. cōnstrues

3. Person 3. cōnstruet

1. Person 1. cōnstruemus

2. Person 2. cōnstruetis

3. Person 3. cōnstruent

Imperfekt

1. Person 1. cōnstruebam

2. Person 2. cōnstruebās

3. Person 3. cōnstruebat

1. Person 1. cōnstruebāmus

2. Person 2. cōnstruebātis

3. Person 3. cōnstruebant

Perfekt

1. Person 1. cōnstrūxī

2. Person 2. cōnstrūxisti

3. Person 3. cōnstrūxit

1. Person 1. cōnstrūximus

2. Person 2. cōnstrūxistis

3. Person 3. cōnstrūxērunt

Futur 2

1. Person 1. cōnstrūxerō

2. Person 2. cōnstrūxeris

3. Person 3. cōnstrūxerit

1. Person 1. cōnstrūxerimus

2. Person 2. cōnstrūxeritis

3. Person 3. cōnstrūxerint

Plusquamperfekt

1. Person 1. cōnstrūxeram

2. Person 2. cōnstrūxerās

3. Person 3. cōnstrūxerat

1. Person 1. cōnstrūxerāmus

2. Person 2. cōnstrūxerātis

3. Person 3. cōnstrūxerant

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. cōnstruam

2. Person 2. cōnstruās

3. Person 3. cōnstruat

1. Person 1. cōnstruāmus

2. Person 2. cōnstruātis

3. Person 3. cōnstruant

Imperfekt

1. Person 1. cōnstruerem

2. Person 2. cōnstruerēs

3. Person 3. cōnstrueret

1. Person 1. cōnstruerēmus

2. Person 2. cōnstruerētis

3. Person 3. cōnstruerent

Perfekt

1. Person 1. cōnstrūxerim

2. Person 2. cōnstrūxeris

3. Person 3. cōnstrūxerit

1. Person 1. cōnstrūxerimus

2. Person 2. cōnstrūxeritis

3. Person 3. cōnstrūxerint

Plusquamperfekt

1. Person 1. cōnstrūxissem

2. Person 2. cōnstrūxissēs

3. Person 3. cōnstrūxisset

1. Person 1. cōnstrūxissēmus

2. Person 2. cōnstrūxissētis

3. Person 3. cōnstrūxissent

Imperativ Singular Plural
Präsens

cōnstrue!

cōnstruite!

Futur

2. Person 2. cōnstruito!

3. Person 3. cōnstruito!

2. Person 2. cōnstruitōte!

3. Person 3. cōnstruunto!

Infinitiv
Präsens

cōnstruere

Perfekt

cōnstrūxisse

Futur

cōnstrūctūrum, am, um esse

Partizip
Präsens

cōnstruens, cōnstruentis

Futur

cōnstrūctūrus, a, um

Gerundium
Genitiv

cōnstruendī

Dativ

cōnstruendō

Akkusativ

ad cōnstruendum

Ablativ

cōnstruendō

Supinum
cōnstrūctum
exstruere
<struō, strūxī, strūctum 3.>

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

  • aufhäufen, auftürmen (acervum librorum einen Haufen von Büchern), (rogum einen Scheiterhaufen)
    ex-struere
    ex-struere
Beispiele
  • exstruere divitias figurativ, in übertragenem Sinnfig
    Reichtümer anhäufen
    exstruere divitias figurativ, in übertragenem Sinnfig
  • beladen (mensam epulis den Tisch mit Speisen)
    ex-struere
    ex-struere
Beispiele
Beispiele

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. exstruō

2. Person 2. exstruis

3. Person 3. exstruit

1. Person 1. exstruimus

2. Person 2. exstruitis

3. Person 3. exstruunt

Futur

1. Person 1. exstruam

2. Person 2. exstrues

3. Person 3. exstruet

1. Person 1. exstruemus

2. Person 2. exstruetis

3. Person 3. exstruent

Imperfekt

1. Person 1. exstruebam

2. Person 2. exstruebās

3. Person 3. exstruebat

1. Person 1. exstruebāmus

2. Person 2. exstruebātis

3. Person 3. exstruebant

Perfekt

1. Person 1. exstrūxī

2. Person 2. exstrūxisti

3. Person 3. exstrūxit

1. Person 1. exstrūximus

2. Person 2. exstrūxistis

3. Person 3. exstrūxērunt

Futur 2

1. Person 1. exstrūxerō

2. Person 2. exstrūxeris

3. Person 3. exstrūxerit

1. Person 1. exstrūxerimus

2. Person 2. exstrūxeritis

3. Person 3. exstrūxerint

Plusquamperfekt

1. Person 1. exstrūxeram

2. Person 2. exstrūxerās

3. Person 3. exstrūxerat

1. Person 1. exstrūxerāmus

2. Person 2. exstrūxerātis

3. Person 3. exstrūxerant

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. exstruam

2. Person 2. exstruās

3. Person 3. exstruat

1. Person 1. exstruāmus

2. Person 2. exstruātis

3. Person 3. exstruant

Imperfekt

1. Person 1. exstruerem

2. Person 2. exstruerēs

3. Person 3. exstrueret

1. Person 1. exstruerēmus

2. Person 2. exstruerētis

3. Person 3. exstruerent

Perfekt

1. Person 1. exstrūxerim

2. Person 2. exstrūxeris

3. Person 3. exstrūxerit

1. Person 1. exstrūxerimus

2. Person 2. exstrūxeritis

3. Person 3. exstrūxerint

Plusquamperfekt

1. Person 1. exstrūxissem

2. Person 2. exstrūxissēs

3. Person 3. exstrūxisset

1. Person 1. exstrūxissēmus

2. Person 2. exstrūxissētis

3. Person 3. exstrūxissent

Imperativ Singular Plural
Präsens

exstrue!

exstruite!

Futur

2. Person 2. exstruito!

3. Person 3. exstruito!

2. Person 2. exstruitōte!

3. Person 3. exstruunto!

Infinitiv
Präsens

exstruere

Perfekt

exstrūxisse

Futur

exstrūctūrum, am, um esse

Partizip
Präsens

exstruens, exstruentis

Futur

exstrūctūrus, a, um

Gerundium
Genitiv

exstruendī

Dativ

exstruendō

Akkusativ

ad exstruendum

Ablativ

exstruendō

Supinum
exstrūctum