vellicare
<ō, āvī, ātum 1.> ||vellere||Übersicht aller Übersetzungen
- rupfenvellicārevellicāre
- durchhecheln, kritisierenvellicāre figurativ, in übertragenem Sinnfigvellicāre figurativ, in übertragenem Sinnfig
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. vellicō 2. Person 2. vellicās 3. Person 3. vellicat | 1. Person 1. vellicāmus 2. Person 2. vellicātis 3. Person 3. vellicant |
Futur | 1. Person 1. vellicābō 2. Person 2. vellicābis 3. Person 3. vellicābit | 1. Person 1. vellicābimus 2. Person 2. vellicābitis 3. Person 3. vellicābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. vellicābam 2. Person 2. vellicābās 3. Person 3. vellicābat | 1. Person 1. vellicābāmus 2. Person 2. vellicābātis 3. Person 3. vellicābant |
Perfekt | 1. Person 1. vellicāvī 2. Person 2. vellicāvisti 3. Person 3. vellicāvit | 1. Person 1. vellicāvimus 2. Person 2. vellicāvistis 3. Person 3. vellicāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. vellicāverō 2. Person 2. vellicāveris 3. Person 3. vellicāverit | 1. Person 1. vellicāverimus 2. Person 2. vellicāveritis 3. Person 3. vellicāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. vellicāveram 2. Person 2. vellicāverās 3. Person 3. vellicāverat | 1. Person 1. vellicāverāmus 2. Person 2. vellicāverātis 3. Person 3. vellicāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. vellicem 2. Person 2. vellicēs 3. Person 3. vellicet | 1. Person 1. vellicēmus 2. Person 2. vellicētis 3. Person 3. vellicent |
Imperfekt | 1. Person 1. vellicārem 2. Person 2. vellicārēs 3. Person 3. vellicāret | 1. Person 1. vellicārēmus 2. Person 2. vellicārētis 3. Person 3. vellicārent |
Perfekt | 1. Person 1. vellicāverim 2. Person 2. vellicāveris 3. Person 3. vellicāverit | 1. Person 1. vellicāverimus 2. Person 2. vellicāveritis 3. Person 3. vellicāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. vellicāvissem 2. Person 2. vellicāvissēs 3. Person 3. vellicāvisset | 1. Person 1. vellicāvissēmus 2. Person 2. vellicāvissētis 3. Person 3. vellicāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | vellicā! | vellicāte! |
Futur | 2. Person 2. vellicāto! 3. Person 3. vellicāto! | 2. Person 2. vellicātōte! 3. Person 3. vellicanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | vellicāre |
Perfekt | vellicāvisse |
Futur | vellicātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | vellicāns, vellicantis |
Futur | vellicātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | vellicandī |
---|---|
Dativ | vellicandō |
Akkusativ | ad vellicandum |
Ablativ | vellicandō |
Supinum
vellicātum |