urbanus
Adjektiv, adjektivisch adj <a, um; Adverb, adverbialadv urbānē> ||urbs||Übersicht aller Übersetzungen
(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)
- städtisch, stadtrömischurbānusurbānus
- geschmackvoll, gebildeturbānus figurativ, in übertragenem Sinnfigurbānus figurativ, in übertragenem Sinnfig
- witzig, geistreichurbānusurbānus
- dreist, zudringlichurbānusurbānus
urbanus
Maskulinum m <ī>Übersicht aller Übersetzungen
(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)
- Städter, Römerurbānusurbānus
Deklinationen
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativ | singular sg urbānus | plural pl urbānī |
| Genitiv | singular sg urbānī | plural pl urbānōrum |
| Dativ | singular sg urbānō | plural pl urbānīs |
| Akkusativ | singular sg urbānum | plural pl urbānōs |
| Ablativ | singular sg urbānō | plural pl urbānīs |
| Vokativ | singular sg urbāne | plural pl urbānī |