transmittere
transitives Verb v/t <mittō, mīsī, missum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- hinüberschicken, hinüberschaffentrāns-mitteretrāns-mittere
- überschreiten, durcheilen (maria Meere)trāns-mitteretrāns-mittere
- durchlassen, durchziehen lassen (exercitum per fines das Heer durch das Gebiet)trāns-mittere (nachklassischnachkl.)trāns-mittere (nachklassischnachkl.)
- übergeben, anvertrauentrāns-mitteretrāns-mittere
- überlassen, abtreten (alicui aliquid jemandem etwas)trāns-mittere (nachklassischnachkl.)trāns-mittere (nachklassischnachkl.)
- widmen (alicui aliquid jemandem etwas)trāns-mitteretrāns-mittere
- nicht berücksichtigentrāns-mittere (nachklassischnachkl.)trāns-mittere (nachklassischnachkl.)
- verbringen, verstreichen lassen (mensem einen Monat)trāns-mittere (nachklassischnachkl.) poetischpoettrāns-mittere (nachklassischnachkl.) poetischpoet
- überleben, überstehen (febrium ardorem die Fieberglut)trāns-mitteretrāns-mittere
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. trānsmittō 2. Person 2. trānsmittis 3. Person 3. trānsmittit | 1. Person 1. trānsmittimus 2. Person 2. trānsmittitis 3. Person 3. trānsmittunt |
| Futur | 1. Person 1. trānsmittam 2. Person 2. trānsmittes 3. Person 3. trānsmittet | 1. Person 1. trānsmittemus 2. Person 2. trānsmittetis 3. Person 3. trānsmittent |
| Imperfekt | 1. Person 1. trānsmittebam 2. Person 2. trānsmittebās 3. Person 3. trānsmittebat | 1. Person 1. trānsmittebāmus 2. Person 2. trānsmittebātis 3. Person 3. trānsmittebant |
| Perfekt | 1. Person 1. trānsmīsī 2. Person 2. trānsmīsisti 3. Person 3. trānsmīsit | 1. Person 1. trānsmīsimus 2. Person 2. trānsmīsistis 3. Person 3. trānsmīsērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. trānsmīserō 2. Person 2. trānsmīseris 3. Person 3. trānsmīserit | 1. Person 1. trānsmīserimus 2. Person 2. trānsmīseritis 3. Person 3. trānsmīserint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. trānsmīseram 2. Person 2. trānsmīserās 3. Person 3. trānsmīserat | 1. Person 1. trānsmīserāmus 2. Person 2. trānsmīserātis 3. Person 3. trānsmīserant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. trānsmittam 2. Person 2. trānsmittās 3. Person 3. trānsmittat | 1. Person 1. trānsmittāmus 2. Person 2. trānsmittātis 3. Person 3. trānsmittant |
| Imperfekt | 1. Person 1. trānsmitterem 2. Person 2. trānsmitterēs 3. Person 3. trānsmitteret | 1. Person 1. trānsmitterēmus 2. Person 2. trānsmitterētis 3. Person 3. trānsmitterent |
| Perfekt | 1. Person 1. trānsmīserim 2. Person 2. trānsmīseris 3. Person 3. trānsmīserit | 1. Person 1. trānsmīserimus 2. Person 2. trānsmīseritis 3. Person 3. trānsmīserint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. trānsmīsissem 2. Person 2. trānsmīsissēs 3. Person 3. trānsmīsisset | 1. Person 1. trānsmīsissēmus 2. Person 2. trānsmīsissētis 3. Person 3. trānsmīsissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | trānsmitte! | trānsmittite! |
| Futur | 2. Person 2. trānsmittito! 3. Person 3. trānsmittito! | 2. Person 2. trānsmittitōte! 3. Person 3. trānsmittunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | trānsmittere |
| Perfekt | trānsmīsisse |
| Futur | trānsmissūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | trānsmittens, trānsmittentis |
| Futur | trānsmissūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | trānsmittendī |
|---|---|
| Dativ | trānsmittendō |
| Akkusativ | ad trānsmittendum |
| Ablativ | trānsmittendō |
Supinum
| trānsmissum |
transmittere
intransitives Verb v/i <mittō, mīsī, missum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- übersetzen, hinüberfahren (in Africam nach Afrika)trāns-mitteretrāns-mittere
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. trānsmittō 2. Person 2. trānsmittis 3. Person 3. trānsmittit | 1. Person 1. trānsmittimus 2. Person 2. trānsmittitis 3. Person 3. trānsmittunt |
| Futur | 1. Person 1. trānsmittam 2. Person 2. trānsmittes 3. Person 3. trānsmittet | 1. Person 1. trānsmittemus 2. Person 2. trānsmittetis 3. Person 3. trānsmittent |
| Imperfekt | 1. Person 1. trānsmittebam 2. Person 2. trānsmittebās 3. Person 3. trānsmittebat | 1. Person 1. trānsmittebāmus 2. Person 2. trānsmittebātis 3. Person 3. trānsmittebant |
| Perfekt | 1. Person 1. trānsmīsī 2. Person 2. trānsmīsisti 3. Person 3. trānsmīsit | 1. Person 1. trānsmīsimus 2. Person 2. trānsmīsistis 3. Person 3. trānsmīsērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. trānsmīserō 2. Person 2. trānsmīseris 3. Person 3. trānsmīserit | 1. Person 1. trānsmīserimus 2. Person 2. trānsmīseritis 3. Person 3. trānsmīserint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. trānsmīseram 2. Person 2. trānsmīserās 3. Person 3. trānsmīserat | 1. Person 1. trānsmīserāmus 2. Person 2. trānsmīserātis 3. Person 3. trānsmīserant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. trānsmittam 2. Person 2. trānsmittās 3. Person 3. trānsmittat | 1. Person 1. trānsmittāmus 2. Person 2. trānsmittātis 3. Person 3. trānsmittant |
| Imperfekt | 1. Person 1. trānsmitterem 2. Person 2. trānsmitterēs 3. Person 3. trānsmitteret | 1. Person 1. trānsmitterēmus 2. Person 2. trānsmitterētis 3. Person 3. trānsmitterent |
| Perfekt | 1. Person 1. trānsmīserim 2. Person 2. trānsmīseris 3. Person 3. trānsmīserit | 1. Person 1. trānsmīserimus 2. Person 2. trānsmīseritis 3. Person 3. trānsmīserint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. trānsmīsissem 2. Person 2. trānsmīsissēs 3. Person 3. trānsmīsisset | 1. Person 1. trānsmīsissēmus 2. Person 2. trānsmīsissētis 3. Person 3. trānsmīsissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | trānsmitte! | trānsmittite! |
| Futur | 2. Person 2. trānsmittito! 3. Person 3. trānsmittito! | 2. Person 2. trānsmittitōte! 3. Person 3. trānsmittunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | trānsmittere |
| Perfekt | trānsmīsisse |
| Futur | trānsmissūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | trānsmittens, trānsmittentis |
| Futur | trānsmissūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | trānsmittendī |
|---|---|
| Dativ | trānsmittendō |
| Akkusativ | ad trānsmittendum |
| Ablativ | trānsmittendō |
Supinum
| trānsmissum |