supplere
<pleō, plēvī, plētum 2.>Übersicht aller Übersetzungen
- nachfüllen, wieder auffüllensup-plēresup-plēre
- vervollständigen, ergänzen (scriptum ein Schriftstück)sup-plēre figurativ, in übertragenem Sinnfigsup-plēre figurativ, in übertragenem Sinnfig
- ersetzensup-plēre figurativ, in übertragenem Sinnfigsup-plēre figurativ, in übertragenem Sinnfig
- vigorem firmitate animidie Energie durch die Festigkeit des Geistesvigorem firmitate animi
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. supplēō 2. Person 2. supplēs 3. Person 3. supplēt | 1. Person 1. supplēmus 2. Person 2. supplētis 3. Person 3. supplēnt |
| Futur | 1. Person 1. supplēbō 2. Person 2. supplēbis 3. Person 3. supplēbit | 1. Person 1. supplēbimus 2. Person 2. supplēbitis 3. Person 3. supplēbunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. supplēbam 2. Person 2. supplēbās 3. Person 3. supplēbat | 1. Person 1. supplēbāmus 2. Person 2. supplēbātis 3. Person 3. supplēbant |
| Perfekt | 1. Person 1. supplevī 2. Person 2. supplevisti 3. Person 3. supplevit | 1. Person 1. supplevimus 2. Person 2. supplevistis 3. Person 3. supplevērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. suppleverō 2. Person 2. suppleveris 3. Person 3. suppleverit | 1. Person 1. suppleverimus 2. Person 2. suppleveritis 3. Person 3. suppleverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. suppleveram 2. Person 2. suppleverās 3. Person 3. suppleverat | 1. Person 1. suppleverāmus 2. Person 2. suppleverātis 3. Person 3. suppleverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. supplēam 2. Person 2. supplēās 3. Person 3. supplēat | 1. Person 1. supplēāmus 2. Person 2. supplēātis 3. Person 3. supplēant |
| Imperfekt | 1. Person 1. supplērem 2. Person 2. supplērēs 3. Person 3. supplēret | 1. Person 1. supplērēmus 2. Person 2. supplērētis 3. Person 3. supplērent |
| Perfekt | 1. Person 1. suppleverim 2. Person 2. suppleveris 3. Person 3. suppleverit | 1. Person 1. suppleverimus 2. Person 2. suppleveritis 3. Person 3. suppleverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. supplevissem 2. Person 2. supplevissēs 3. Person 3. supplevisset | 1. Person 1. supplevissēmus 2. Person 2. supplevissētis 3. Person 3. supplevissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | supplē! | supplēte! |
| Futur | 2. Person 2. supplēto! 3. Person 3. supplēto! | 2. Person 2. supplētōte! 3. Person 3. supplēnto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | supplēre |
| Perfekt | supplevisse |
| Futur | suppletūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | supplēns, supplēntis |
| Futur | suppletūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | supplēndī |
|---|---|
| Dativ | supplēndō |
| Akkusativ | ad supplēndum |
| Ablativ | supplēndō |
Supinum
| suppletum |