superesse
<sum, fuī, - 0.>Übersicht aller Übersetzungen
- überleben, überstehen (alicui/alicui rei jemanden/etwas), (temporibus superesse die schlimmen Zeiten)super-esse (unklassischunkl.)super-esse (unklassischunkl.)
- im Überfluss vorhanden sein, ausreichen (alicui für jemanden), (alicui rei für etwas)super-essesuper-esse
- überflüssig seinsuper-essesuper-esse
- ausreichend gewachsen sein (alicui rei einer Sache)super-esse (nachklassischnachkl.) poetischpoetsuper-esse (nachklassischnachkl.) poetischpoet
- beistehensuper-esse C. Suetonius TranquillusSuet.super-esse C. Suetonius TranquillusSuet.
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. supersum 2. Person 2. superes 3. Person 3. superest | 1. Person 1. supersumus 2. Person 2. superestis 3. Person 3. supersunt |
| Futur | 1. Person 1. supererō 2. Person 2. supereris 3. Person 3. supererit | 1. Person 1. supererimus 2. Person 2. supereritis 3. Person 3. supererunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. supereram 2. Person 2. supererās 3. Person 3. supererat | 1. Person 1. supererāmus 2. Person 2. supererātis 3. Person 3. supererant |
| Perfekt | 1. Person 1. superfuī 2. Person 2. superfuistī 3. Person 3. superfuit | 1. Person 1. superfuimus 2. Person 2. superfuistis 3. Person 3. superfuērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. superfuerō 2. Person 2. superfueris 3. Person 3. superfuerit | 1. Person 1. superfuerimus 2. Person 2. superfueritis 3. Person 3. superfuerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. superfueram 2. Person 2. superfuerās 3. Person 3. superfuerat | 1. Person 1. superfuerāmus 2. Person 2. superfuerātis 3. Person 3. superfuerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. supersim 2. Person 2. supersīs 3. Person 3. supersit | 1. Person 1. supersīmus 2. Person 2. supersītis 3. Person 3. supersint |
| Imperfekt | 1. Person 1. superessem 2. Person 2. superessēs 3. Person 3. superesset | 1. Person 1. superessēmus 2. Person 2. superessētis 3. Person 3. superessent |
| Perfekt | 1. Person 1. superfuerim 2. Person 2. superfueris 3. Person 3. superfuerit | 1. Person 1. superfuerimus 2. Person 2. superfueritis 3. Person 3. superfuerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. superfuissem 2. Person 2. superfuissēs 3. Person 3. superfuisset | 1. Person 1. superfuissēmus 2. Person 2. superfuissētis 3. Person 3. superfuissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | superes | supereste |
| Futur | 2. Person 2. superestō 3. Person 3. superestō | 2. Person 2. superestōte 3. Person 3. supersuntō |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | superesse |
| Perfekt | superfuisse |
| Futur | superfutūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | - |
| Futur | superfutūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | - |
|---|---|
| Dativ | - |
| Akkusativ | - |
| Ablativ | - |
Supinum
| - |