suescere
intransitives Verb v/i <suēscō, suēvī, suētum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. suēscō 2. Person 2. suēscis 3. Person 3. suēscit | 1. Person 1. suēscimus 2. Person 2. suēscitis 3. Person 3. suēscunt |
| Futur | 1. Person 1. suēscam 2. Person 2. suēsces 3. Person 3. suēscet | 1. Person 1. suēscemus 2. Person 2. suēscetis 3. Person 3. suēscent |
| Imperfekt | 1. Person 1. suēscebam 2. Person 2. suēscebās 3. Person 3. suēscebat | 1. Person 1. suēscebāmus 2. Person 2. suēscebātis 3. Person 3. suēscebant |
| Perfekt | 1. Person 1. suēvī 2. Person 2. suēvisti 3. Person 3. suēvit | 1. Person 1. suēvimus 2. Person 2. suēvistis 3. Person 3. suēvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. suēverō 2. Person 2. suēveris 3. Person 3. suēverit | 1. Person 1. suēverimus 2. Person 2. suēveritis 3. Person 3. suēverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. suēveram 2. Person 2. suēverās 3. Person 3. suēverat | 1. Person 1. suēverāmus 2. Person 2. suēverātis 3. Person 3. suēverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. suēscam 2. Person 2. suēscās 3. Person 3. suēscat | 1. Person 1. suēscāmus 2. Person 2. suēscātis 3. Person 3. suēscant |
| Imperfekt | 1. Person 1. suēscerem 2. Person 2. suēscerēs 3. Person 3. suēsceret | 1. Person 1. suēscerēmus 2. Person 2. suēscerētis 3. Person 3. suēscerent |
| Perfekt | 1. Person 1. suēverim 2. Person 2. suēveris 3. Person 3. suēverit | 1. Person 1. suēverimus 2. Person 2. suēveritis 3. Person 3. suēverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. suēvissem 2. Person 2. suēvissēs 3. Person 3. suēvisset | 1. Person 1. suēvissēmus 2. Person 2. suēvissētis 3. Person 3. suēvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | suēsce! | suēscite! |
| Futur | 2. Person 2. suēscito! 3. Person 3. suēscito! | 2. Person 2. suēscitōte! 3. Person 3. suēscunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | suēscere |
| Perfekt | suēvisse |
| Futur | suētūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | suēscens, suēscentis |
| Futur | suētūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | suēscendī |
|---|---|
| Dativ | suēscendō |
| Akkusativ | ad suēscendum |
| Ablativ | suēscendō |
Supinum
| suētum |
suescere
transitives Verb v/t <suēscō, suēvī, suētum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. suēscō 2. Person 2. suēscis 3. Person 3. suēscit | 1. Person 1. suēscimus 2. Person 2. suēscitis 3. Person 3. suēscunt |
| Futur | 1. Person 1. suēscam 2. Person 2. suēsces 3. Person 3. suēscet | 1. Person 1. suēscemus 2. Person 2. suēscetis 3. Person 3. suēscent |
| Imperfekt | 1. Person 1. suēscebam 2. Person 2. suēscebās 3. Person 3. suēscebat | 1. Person 1. suēscebāmus 2. Person 2. suēscebātis 3. Person 3. suēscebant |
| Perfekt | 1. Person 1. suēvī 2. Person 2. suēvisti 3. Person 3. suēvit | 1. Person 1. suēvimus 2. Person 2. suēvistis 3. Person 3. suēvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. suēverō 2. Person 2. suēveris 3. Person 3. suēverit | 1. Person 1. suēverimus 2. Person 2. suēveritis 3. Person 3. suēverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. suēveram 2. Person 2. suēverās 3. Person 3. suēverat | 1. Person 1. suēverāmus 2. Person 2. suēverātis 3. Person 3. suēverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. suēscam 2. Person 2. suēscās 3. Person 3. suēscat | 1. Person 1. suēscāmus 2. Person 2. suēscātis 3. Person 3. suēscant |
| Imperfekt | 1. Person 1. suēscerem 2. Person 2. suēscerēs 3. Person 3. suēsceret | 1. Person 1. suēscerēmus 2. Person 2. suēscerētis 3. Person 3. suēscerent |
| Perfekt | 1. Person 1. suēverim 2. Person 2. suēveris 3. Person 3. suēverit | 1. Person 1. suēverimus 2. Person 2. suēveritis 3. Person 3. suēverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. suēvissem 2. Person 2. suēvissēs 3. Person 3. suēvisset | 1. Person 1. suēvissēmus 2. Person 2. suēvissētis 3. Person 3. suēvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | suēsce! | suēscite! |
| Futur | 2. Person 2. suēscito! 3. Person 3. suēscito! | 2. Person 2. suēscitōte! 3. Person 3. suēscunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | suēscere |
| Perfekt | suēvisse |
| Futur | suētūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | suēscens, suēscentis |
| Futur | suētūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | suēscendī |
|---|---|
| Dativ | suēscendō |
| Akkusativ | ad suēscendum |
| Ablativ | suēscendō |
Supinum
| suētum |