succipere
<cipiō, cēpī, ceptum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- suc-cipere → siehe „sus-cipere“suc-cipere → siehe „sus-cipere“
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. succipiō 2. Person 2. succipis 3. Person 3. succipit | 1. Person 1. succipimus 2. Person 2. succipitis 3. Person 3. succipiunt |
| Futur | 1. Person 1. succipiam 2. Person 2. succipiēs 3. Person 3. succipiet | 1. Person 1. succipiēmus 2. Person 2. succipiētis 3. Person 3. succipient |
| Imperfekt | 1. Person 1. succipiēbam 2. Person 2. succipiēbās 3. Person 3. succipiēbat | 1. Person 1. succipiēbāmus 2. Person 2. succipiēbātis 3. Person 3. succipiēbant |
| Perfekt | 1. Person 1. succēpī 2. Person 2. succēpīsti 3. Person 3. succēpit | 1. Person 1. succēpimus 2. Person 2. succēpīstis 3. Person 3. succēpērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. succēperō 2. Person 2. succēperis 3. Person 3. succēperit | 1. Person 1. succēperimus 2. Person 2. succēperitis 3. Person 3. succēperint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. succēperam 2. Person 2. succēperās 3. Person 3. succēperat | 1. Person 1. succēperāmus 2. Person 2. succēperātis 3. Person 3. succēperant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. succipiam 2. Person 2. succipiās 3. Person 3. succipiat | 1. Person 1. succipiāmus 2. Person 2. succipiātis 3. Person 3. succipiant |
| Imperfekt | 1. Person 1. succiperem 2. Person 2. succiperēs 3. Person 3. succiperet | 1. Person 1. succiperēmus 2. Person 2. succiperētis 3. Person 3. succiperent |
| Perfekt | 1. Person 1. succēperim 2. Person 2. succēperis 3. Person 3. succēperit | 1. Person 1. succēperimus 2. Person 2. succēperitis 3. Person 3. succēperint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. succēpīssem 2. Person 2. succēpīssēs 3. Person 3. succēpīsset | 1. Person 1. succēpissēmus 2. Person 2. succēpissētis 3. Person 3. succēpīssent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | succipe! | succipite! |
| Futur | 2. Person 2. succipito! 3. Person 3. succipito! | 2. Person 2. succipitōte! 3. Person 3. succipiūnto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | succipere |
| Perfekt | succēpīsse |
| Futur | succeptūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | succipiēns, succipiēntis |
| Futur | succeptūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | succipiēndī |
|---|---|
| Dativ | succipiēndō |
| Akkusativ | ad succipiēndum |
| Ablativ | succipiēndō |
Supinum
| succeptum |