substituere
<stituō, stituī, stitūtum 3.> ||statuere||Übersicht aller Übersetzungen
- im Geiste sich vorstellensub-stituere figurativ, in übertragenem Sinnfigsub-stituere figurativ, in übertragenem Sinnfig
- als Nacherben einsetzensub-stituere (nachklassischnachkl.)sub-stituere (nachklassischnachkl.)
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. substituō 2. Person 2. substituis 3. Person 3. substituit | 1. Person 1. substituimus 2. Person 2. substituitis 3. Person 3. substituunt |
Futur | 1. Person 1. substituam 2. Person 2. substitues 3. Person 3. substituet | 1. Person 1. substituemus 2. Person 2. substituetis 3. Person 3. substituent |
Imperfekt | 1. Person 1. substituebam 2. Person 2. substituebās 3. Person 3. substituebat | 1. Person 1. substituebāmus 2. Person 2. substituebātis 3. Person 3. substituebant |
Perfekt | 1. Person 1. substituī 2. Person 2. substituisti 3. Person 3. substituit | 1. Person 1. substituimus 2. Person 2. substituistis 3. Person 3. substituērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. substituerō 2. Person 2. substitueris 3. Person 3. substituerit | 1. Person 1. substituerimus 2. Person 2. substitueritis 3. Person 3. substituerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. substitueram 2. Person 2. substituerās 3. Person 3. substituerat | 1. Person 1. substituerāmus 2. Person 2. substituerātis 3. Person 3. substituerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. substituam 2. Person 2. substituās 3. Person 3. substituat | 1. Person 1. substituāmus 2. Person 2. substituātis 3. Person 3. substituant |
Imperfekt | 1. Person 1. substituerem 2. Person 2. substituerēs 3. Person 3. substitueret | 1. Person 1. substituerēmus 2. Person 2. substituerētis 3. Person 3. substituerent |
Perfekt | 1. Person 1. substituerim 2. Person 2. substitueris 3. Person 3. substituerit | 1. Person 1. substituerimus 2. Person 2. substitueritis 3. Person 3. substituerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. substituissem 2. Person 2. substituissēs 3. Person 3. substituisset | 1. Person 1. substituissēmus 2. Person 2. substituissētis 3. Person 3. substituissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | substitue! | substituite! |
Futur | 2. Person 2. substituito! 3. Person 3. substituito! | 2. Person 2. substituitōte! 3. Person 3. substituunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | substituere |
Perfekt | substituisse |
Futur | substitūtūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | substituens, substituentis |
Futur | substitūtūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | substituendī |
---|---|
Dativ | substituendō |
Akkusativ | ad substituendum |
Ablativ | substituendō |
Supinum
substitūtum |