subiectare
<ō, āvī, ātum 1.> ||subicere||Übersicht aller Übersetzungen
- darunter legen, unterlegen (aliquid alicui/alicui rei etwas unter j-n/unter etwas)subiectāresubiectāre
- von unten emporschleudern (harenam Sand)subiectāresubiectāre
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. subiectō 2. Person 2. subiectās 3. Person 3. subiectat | 1. Person 1. subiectāmus 2. Person 2. subiectātis 3. Person 3. subiectant |
| Futur | 1. Person 1. subiectābō 2. Person 2. subiectābis 3. Person 3. subiectābit | 1. Person 1. subiectābimus 2. Person 2. subiectābitis 3. Person 3. subiectābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. subiectābam 2. Person 2. subiectābās 3. Person 3. subiectābat | 1. Person 1. subiectābāmus 2. Person 2. subiectābātis 3. Person 3. subiectābant |
| Perfekt | 1. Person 1. subiectāvī 2. Person 2. subiectāvisti 3. Person 3. subiectāvit | 1. Person 1. subiectāvimus 2. Person 2. subiectāvistis 3. Person 3. subiectāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. subiectāverō 2. Person 2. subiectāveris 3. Person 3. subiectāverit | 1. Person 1. subiectāverimus 2. Person 2. subiectāveritis 3. Person 3. subiectāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. subiectāveram 2. Person 2. subiectāverās 3. Person 3. subiectāverat | 1. Person 1. subiectāverāmus 2. Person 2. subiectāverātis 3. Person 3. subiectāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. subiectem 2. Person 2. subiectēs 3. Person 3. subiectet | 1. Person 1. subiectēmus 2. Person 2. subiectētis 3. Person 3. subiectent |
| Imperfekt | 1. Person 1. subiectārem 2. Person 2. subiectārēs 3. Person 3. subiectāret | 1. Person 1. subiectārēmus 2. Person 2. subiectārētis 3. Person 3. subiectārent |
| Perfekt | 1. Person 1. subiectāverim 2. Person 2. subiectāveris 3. Person 3. subiectāverit | 1. Person 1. subiectāverimus 2. Person 2. subiectāveritis 3. Person 3. subiectāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. subiectāvissem 2. Person 2. subiectāvissēs 3. Person 3. subiectāvisset | 1. Person 1. subiectāvissēmus 2. Person 2. subiectāvissētis 3. Person 3. subiectāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | subiectā! | subiectāte! |
| Futur | 2. Person 2. subiectāto! 3. Person 3. subiectāto! | 2. Person 2. subiectātōte! 3. Person 3. subiectanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | subiectāre |
| Perfekt | subiectāvisse |
| Futur | subiectātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | subiectāns, subiectantis |
| Futur | subiectātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | subiectandī |
|---|---|
| Dativ | subiectandō |
| Akkusativ | ad subiectandum |
| Ablativ | subiectandō |
Supinum
| subiectātum |