subdere
<dō, didī, ditum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- unterlegen, unterstellen (aliquid alicui rei/in aliquid/sub aliquid etwas unter etwas)sub-deresub-dere
- anlegen, hinbringensub-dere figurativ, in übertragenem Sinnfigsub-dere figurativ, in übertragenem Sinnfig
- unterwerfen, unterjochensub-dere (nachklassischnachkl.) figurativ, in übertragenem Sinnfigsub-dere (nachklassischnachkl.) figurativ, in übertragenem Sinnfig
- preisgeben, aussetzensub-dere figurativ, in übertragenem Sinnfigsub-dere figurativ, in übertragenem Sinnfig
- setzen (aliquem in locum alicuius jemanden an jemandes Stelle)sub-dere figurativ, in übertragenem Sinnfigsub-dere figurativ, in übertragenem Sinnfig
- heimlich anstiftensub-dere (P.?) Cornelius TacitusTac.sub-dere (P.?) Cornelius TacitusTac.
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. subdō 2. Person 2. subdis 3. Person 3. subdit | 1. Person 1. subdimus 2. Person 2. subditis 3. Person 3. subdunt |
| Futur | 1. Person 1. subdam 2. Person 2. subdes 3. Person 3. subdet | 1. Person 1. subdemus 2. Person 2. subdetis 3. Person 3. subdent |
| Imperfekt | 1. Person 1. subdebam 2. Person 2. subdebās 3. Person 3. subdebat | 1. Person 1. subdebāmus 2. Person 2. subdebātis 3. Person 3. subdebant |
| Perfekt | 1. Person 1. subdidī 2. Person 2. subdidisti 3. Person 3. subdidit | 1. Person 1. subdidimus 2. Person 2. subdidistis 3. Person 3. subdidērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. subdiderō 2. Person 2. subdideris 3. Person 3. subdiderit | 1. Person 1. subdiderimus 2. Person 2. subdideritis 3. Person 3. subdiderint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. subdideram 2. Person 2. subdiderās 3. Person 3. subdiderat | 1. Person 1. subdiderāmus 2. Person 2. subdiderātis 3. Person 3. subdiderant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. subdam 2. Person 2. subdās 3. Person 3. subdat | 1. Person 1. subdāmus 2. Person 2. subdātis 3. Person 3. subdant |
| Imperfekt | 1. Person 1. subderem 2. Person 2. subderēs 3. Person 3. subderet | 1. Person 1. subderēmus 2. Person 2. subderētis 3. Person 3. subderent |
| Perfekt | 1. Person 1. subdiderim 2. Person 2. subdideris 3. Person 3. subdiderit | 1. Person 1. subdiderimus 2. Person 2. subdideritis 3. Person 3. subdiderint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. subdidissem 2. Person 2. subdidissēs 3. Person 3. subdidisset | 1. Person 1. subdidissēmus 2. Person 2. subdidissētis 3. Person 3. subdidissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | subde! | subdite! |
| Futur | 2. Person 2. subdito! 3. Person 3. subdito! | 2. Person 2. subditōte! 3. Person 3. subdunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | subdere |
| Perfekt | subdidisse |
| Futur | subditūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | subdens, subdentis |
| Futur | subditūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | subdendī |
|---|---|
| Dativ | subdendō |
| Akkusativ | ad subdendum |
| Ablativ | subdendō |
Supinum
| subditum |