stabulare
<ō, āvī, - 1.> stabulārī <or, ātus sum 1.> ||stabulum|| (unklassischunkl.)Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. stabulō 2. Person 2. stabulās 3. Person 3. stabulat | 1. Person 1. stabulāmus 2. Person 2. stabulātis 3. Person 3. stabulant |
| Futur | 1. Person 1. stabulābō 2. Person 2. stabulābis 3. Person 3. stabulābit | 1. Person 1. stabulābimus 2. Person 2. stabulābitis 3. Person 3. stabulābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. stabulābam 2. Person 2. stabulābās 3. Person 3. stabulābat | 1. Person 1. stabulābāmus 2. Person 2. stabulābātis 3. Person 3. stabulābant |
| Perfekt | 1. Person 1. stabulāvī 2. Person 2. stabulāvisti 3. Person 3. stabulāvit | 1. Person 1. stabulāvimus 2. Person 2. stabulāvistis 3. Person 3. stabulāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. stabulāverō 2. Person 2. stabulāveris 3. Person 3. stabulāverit | 1. Person 1. stabulāverimus 2. Person 2. stabulāveritis 3. Person 3. stabulāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. stabulāveram 2. Person 2. stabulāverās 3. Person 3. stabulāverat | 1. Person 1. stabulāverāmus 2. Person 2. stabulāverātis 3. Person 3. stabulāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. stabulem 2. Person 2. stabulēs 3. Person 3. stabulet | 1. Person 1. stabulēmus 2. Person 2. stabulētis 3. Person 3. stabulent |
| Imperfekt | 1. Person 1. stabulārem 2. Person 2. stabulārēs 3. Person 3. stabulāret | 1. Person 1. stabulārēmus 2. Person 2. stabulārētis 3. Person 3. stabulārent |
| Perfekt | 1. Person 1. stabulāverim 2. Person 2. stabulāveris 3. Person 3. stabulāverit | 1. Person 1. stabulāverimus 2. Person 2. stabulāveritis 3. Person 3. stabulāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. stabulāvissem 2. Person 2. stabulāvissēs 3. Person 3. stabulāvisset | 1. Person 1. stabulāvissēmus 2. Person 2. stabulāvissētis 3. Person 3. stabulāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | stabulā! | stabulāte! |
| Futur | 2. Person 2. stabulāto! 3. Person 3. stabulāto! | 2. Person 2. stabulātōte! 3. Person 3. stabulanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | stabulāre |
| Perfekt | stabulāvisse |
| Futur | - |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | stabulāns, stabulantis |
| Futur | - |
Gerundium
| Genitiv | stabulandī |
|---|---|
| Dativ | stabulandō |
| Akkusativ | ad stabulandum |
| Ablativ | stabulandō |
Supinum
| - |
