Übersicht aller Übersetzungen
- sīgni-ficāre figurativ, in übertragenem Sinnfig
- anzeigen (alicui aliquid jemandem etwasoder od +doppelt dopp.Akkusativ akk /+accusativus cum infinito (Akkusativ mit Infinitiv) AcI / +indirekt indir Fragesatz), (ut dass)sīgni-ficāre figurativ, in übertragenem Sinnfigsīgni-ficāre figurativ, in übertragenem Sinnfig
- bedeuten, bezeichnensīgni-ficāresīgni-ficāre
- voraussagen (alicui aliquid jemandem etwasoder od +indirekt indir Fragesatz)sīgni-ficāresīgni-ficāre
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. sīgnificō 2. Person 2. sīgnificās 3. Person 3. sīgnificat | 1. Person 1. sīgnificāmus 2. Person 2. sīgnificātis 3. Person 3. sīgnificant |
| Futur | 1. Person 1. sīgnificābō 2. Person 2. sīgnificābis 3. Person 3. sīgnificābit | 1. Person 1. sīgnificābimus 2. Person 2. sīgnificābitis 3. Person 3. sīgnificābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. sīgnificābam 2. Person 2. sīgnificābās 3. Person 3. sīgnificābat | 1. Person 1. sīgnificābāmus 2. Person 2. sīgnificābātis 3. Person 3. sīgnificābant |
| Perfekt | 1. Person 1. sīgnificāvī 2. Person 2. sīgnificāvisti 3. Person 3. sīgnificāvit | 1. Person 1. sīgnificāvimus 2. Person 2. sīgnificāvistis 3. Person 3. sīgnificāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. sīgnificāverō 2. Person 2. sīgnificāveris 3. Person 3. sīgnificāverit | 1. Person 1. sīgnificāverimus 2. Person 2. sīgnificāveritis 3. Person 3. sīgnificāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. sīgnificāveram 2. Person 2. sīgnificāverās 3. Person 3. sīgnificāverat | 1. Person 1. sīgnificāverāmus 2. Person 2. sīgnificāverātis 3. Person 3. sīgnificāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. sīgnificem 2. Person 2. sīgnificēs 3. Person 3. sīgnificet | 1. Person 1. sīgnificēmus 2. Person 2. sīgnificētis 3. Person 3. sīgnificent |
| Imperfekt | 1. Person 1. sīgnificārem 2. Person 2. sīgnificārēs 3. Person 3. sīgnificāret | 1. Person 1. sīgnificārēmus 2. Person 2. sīgnificārētis 3. Person 3. sīgnificārent |
| Perfekt | 1. Person 1. sīgnificāverim 2. Person 2. sīgnificāveris 3. Person 3. sīgnificāverit | 1. Person 1. sīgnificāverimus 2. Person 2. sīgnificāveritis 3. Person 3. sīgnificāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. sīgnificāvissem 2. Person 2. sīgnificāvissēs 3. Person 3. sīgnificāvisset | 1. Person 1. sīgnificāvissēmus 2. Person 2. sīgnificāvissētis 3. Person 3. sīgnificāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | sīgnificā! | sīgnificāte! |
| Futur | 2. Person 2. sīgnificāto! 3. Person 3. sīgnificāto! | 2. Person 2. sīgnificātōte! 3. Person 3. sīgnificanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | sīgnificāre |
| Perfekt | sīgnificāvisse |
| Futur | sīgnificātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | sīgnificāns, sīgnificantis |
| Futur | sīgnificātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | sīgnificandī |
|---|---|
| Dativ | sīgnificandō |
| Akkusativ | ad sīgnificandum |
| Ablativ | sīgnificandō |
Supinum
| sīgnificātum |