revincire
<vinciō, vinxī, vinctum 4.>Übersicht aller Übersetzungen
- festbinden, anbindenre-vincīrere-vincīre
- fesselnre-vincīre figurativ, in übertragenem Sinnfigre-vincīre figurativ, in übertragenem Sinnfig
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. revincīō 2. Person 2. revincīs 3. Person 3. revincīt | 1. Person 1. revincīmus 2. Person 2. revincītis 3. Person 3. revincīunt |
Futur | 1. Person 1. revincīam 2. Person 2. revincīes 3. Person 3. revincīet | 1. Person 1. revincīemus 2. Person 2. revincīetis 3. Person 3. revincīent |
Imperfekt | 1. Person 1. revincīebam 2. Person 2. revincīebās 3. Person 3. revincīebat | 1. Person 1. revincīebāmus 2. Person 2. revincīebātis 3. Person 3. revincīebant |
Perfekt | 1. Person 1. revincīvī 2. Person 2. revincīvisti 3. Person 3. revincīvit | 1. Person 1. revincīvimus 2. Person 2. revincīvistis 3. Person 3. revincīvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. revincīverō 2. Person 2. revincīveris 3. Person 3. revincīverit | 1. Person 1. revincīverimus 2. Person 2. revincīveritis 3. Person 3. revincīverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. revincīveram 2. Person 2. revincīverās 3. Person 3. revincīverat | 1. Person 1. revincīverāmus 2. Person 2. revincīverātis 3. Person 3. revincīverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. revincīam 2. Person 2. revincīās 3. Person 3. revincīat | 1. Person 1. revincīāmus 2. Person 2. revincīātis 3. Person 3. revincīant |
Imperfekt | 1. Person 1. revincīrem 2. Person 2. revincīrēs 3. Person 3. revincīret | 1. Person 1. revincīrēmus 2. Person 2. revincīrētis 3. Person 3. revincīrent |
Perfekt | 1. Person 1. revincīverim 2. Person 2. revincīveris 3. Person 3. revincīverit | 1. Person 1. revincīverimus 2. Person 2. revincīveritis 3. Person 3. revincīverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. revincīvissem 2. Person 2. revincīvissēs 3. Person 3. revincīvisset | 1. Person 1. revincīvissēmus 2. Person 2. revincīvissētis 3. Person 3. revincīvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | revincī! | revincīte! |
Futur | 2. Person 2. revincīto! 3. Person 3. revincīto! | 2. Person 2. revincītōte! 3. Person 3. revincīunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | revincīre |
Perfekt | revincīvisse |
Futur | revincītūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | revincīens, revincīentis |
Futur | revincītūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | revincīendī |
---|---|
Dativ | revincīendō |
Akkusativ | ad revincīendum |
Ablativ | revincīendō |
Supinum
revincītum |