revincire
<vinciō, vinxī, vinctum 4.>Übersicht aller Übersetzungen
- festbinden, anbindenre-vincīrere-vincīre
- fesselnre-vincīre figurativ, in übertragenem Sinnfigre-vincīre figurativ, in übertragenem Sinnfig
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. revincīō 2. Person 2. revincīs 3. Person 3. revincīt | 1. Person 1. revincīmus 2. Person 2. revincītis 3. Person 3. revincīunt |
| Futur | 1. Person 1. revincīam 2. Person 2. revincīes 3. Person 3. revincīet | 1. Person 1. revincīemus 2. Person 2. revincīetis 3. Person 3. revincīent |
| Imperfekt | 1. Person 1. revincīebam 2. Person 2. revincīebās 3. Person 3. revincīebat | 1. Person 1. revincīebāmus 2. Person 2. revincīebātis 3. Person 3. revincīebant |
| Perfekt | 1. Person 1. revincīvī 2. Person 2. revincīvisti 3. Person 3. revincīvit | 1. Person 1. revincīvimus 2. Person 2. revincīvistis 3. Person 3. revincīvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. revincīverō 2. Person 2. revincīveris 3. Person 3. revincīverit | 1. Person 1. revincīverimus 2. Person 2. revincīveritis 3. Person 3. revincīverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. revincīveram 2. Person 2. revincīverās 3. Person 3. revincīverat | 1. Person 1. revincīverāmus 2. Person 2. revincīverātis 3. Person 3. revincīverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. revincīam 2. Person 2. revincīās 3. Person 3. revincīat | 1. Person 1. revincīāmus 2. Person 2. revincīātis 3. Person 3. revincīant |
| Imperfekt | 1. Person 1. revincīrem 2. Person 2. revincīrēs 3. Person 3. revincīret | 1. Person 1. revincīrēmus 2. Person 2. revincīrētis 3. Person 3. revincīrent |
| Perfekt | 1. Person 1. revincīverim 2. Person 2. revincīveris 3. Person 3. revincīverit | 1. Person 1. revincīverimus 2. Person 2. revincīveritis 3. Person 3. revincīverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. revincīvissem 2. Person 2. revincīvissēs 3. Person 3. revincīvisset | 1. Person 1. revincīvissēmus 2. Person 2. revincīvissētis 3. Person 3. revincīvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | revincī! | revincīte! |
| Futur | 2. Person 2. revincīto! 3. Person 3. revincīto! | 2. Person 2. revincītōte! 3. Person 3. revincīunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | revincīre |
| Perfekt | revincīvisse |
| Futur | revincītūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | revincīens, revincīentis |
| Futur | revincītūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | revincīendī |
|---|---|
| Dativ | revincīendō |
| Akkusativ | ad revincīendum |
| Ablativ | revincīendō |
Supinum
| revincītum |