responsitare
<ō, āvī, - 1.> ||respondere||Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. respōnsitō 2. Person 2. respōnsitās 3. Person 3. respōnsitat | 1. Person 1. respōnsitāmus 2. Person 2. respōnsitātis 3. Person 3. respōnsitant |
| Futur | 1. Person 1. respōnsitābō 2. Person 2. respōnsitābis 3. Person 3. respōnsitābit | 1. Person 1. respōnsitābimus 2. Person 2. respōnsitābitis 3. Person 3. respōnsitābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. respōnsitābam 2. Person 2. respōnsitābās 3. Person 3. respōnsitābat | 1. Person 1. respōnsitābāmus 2. Person 2. respōnsitābātis 3. Person 3. respōnsitābant |
| Perfekt | 1. Person 1. respōnsitāvī 2. Person 2. respōnsitāvisti 3. Person 3. respōnsitāvit | 1. Person 1. respōnsitāvimus 2. Person 2. respōnsitāvistis 3. Person 3. respōnsitāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. respōnsitāverō 2. Person 2. respōnsitāveris 3. Person 3. respōnsitāverit | 1. Person 1. respōnsitāverimus 2. Person 2. respōnsitāveritis 3. Person 3. respōnsitāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. respōnsitāveram 2. Person 2. respōnsitāverās 3. Person 3. respōnsitāverat | 1. Person 1. respōnsitāverāmus 2. Person 2. respōnsitāverātis 3. Person 3. respōnsitāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. respōnsitem 2. Person 2. respōnsitēs 3. Person 3. respōnsitet | 1. Person 1. respōnsitēmus 2. Person 2. respōnsitētis 3. Person 3. respōnsitent |
| Imperfekt | 1. Person 1. respōnsitārem 2. Person 2. respōnsitārēs 3. Person 3. respōnsitāret | 1. Person 1. respōnsitārēmus 2. Person 2. respōnsitārētis 3. Person 3. respōnsitārent |
| Perfekt | 1. Person 1. respōnsitāverim 2. Person 2. respōnsitāveris 3. Person 3. respōnsitāverit | 1. Person 1. respōnsitāverimus 2. Person 2. respōnsitāveritis 3. Person 3. respōnsitāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. respōnsitāvissem 2. Person 2. respōnsitāvissēs 3. Person 3. respōnsitāvisset | 1. Person 1. respōnsitāvissēmus 2. Person 2. respōnsitāvissētis 3. Person 3. respōnsitāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | respōnsitā! | respōnsitāte! |
| Futur | 2. Person 2. respōnsitāto! 3. Person 3. respōnsitāto! | 2. Person 2. respōnsitātōte! 3. Person 3. respōnsitanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | respōnsitāre |
| Perfekt | respōnsitāvisse |
| Futur | - |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | respōnsitāns, respōnsitantis |
| Futur | - |
Gerundium
| Genitiv | respōnsitandī |
|---|---|
| Dativ | respōnsitandō |
| Akkusativ | ad respōnsitandum |
| Ablativ | respōnsitandō |
Supinum
| - |