reiectare
<ō, reiectare, - 1.> ||reicere||T. Lucretius Carus Lucr.Übersicht aller Übersetzungen
- zurückwerfenrēiectārerēiectāre
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. rēiectō 2. Person 2. rēiectās 3. Person 3. rēiectat | 1. Person 1. rēiectāmus 2. Person 2. rēiectātis 3. Person 3. rēiectant |
Futur | 1. Person 1. rēiectābō 2. Person 2. rēiectābis 3. Person 3. rēiectābit | 1. Person 1. rēiectābimus 2. Person 2. rēiectābitis 3. Person 3. rēiectābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. rēiectābam 2. Person 2. rēiectābās 3. Person 3. rēiectābat | 1. Person 1. rēiectābāmus 2. Person 2. rēiectābātis 3. Person 3. rēiectābant |
Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Futur 2 | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. rēiectem 2. Person 2. rēiectēs 3. Person 3. rēiectet | 1. Person 1. rēiectēmus 2. Person 2. rēiectētis 3. Person 3. rēiectent |
Imperfekt | 1. Person 1. rēiectārem 2. Person 2. rēiectārēs 3. Person 3. rēiectāret | 1. Person 1. rēiectārēmus 2. Person 2. rēiectārētis 3. Person 3. rēiectārent |
Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | rēiectā! | rēiectāte! |
Futur | 2. Person 2. rēiectāto! 3. Person 3. rēiectāto! | 2. Person 2. rēiectātōte! 3. Person 3. rēiectanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | rēiectāre |
Perfekt | - |
Futur | - |
Partizip | |
---|---|
Präsens | rēiectāns, rēiectantis |
Futur | - |
Gerundium
Genitiv | rēiectandī |
---|---|
Dativ | rēiectandō |
Akkusativ | ad rēiectandum |
Ablativ | rēiectandō |
Supinum
- |