reciprocare
transitives Verb v/t <ō, āvī, ātum 1.> ||reciprocus||Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. reciprocō 2. Person 2. reciprocās 3. Person 3. reciprocat | 1. Person 1. reciprocāmus 2. Person 2. reciprocātis 3. Person 3. reciprocant |
Futur | 1. Person 1. reciprocābō 2. Person 2. reciprocābis 3. Person 3. reciprocābit | 1. Person 1. reciprocābimus 2. Person 2. reciprocābitis 3. Person 3. reciprocābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. reciprocābam 2. Person 2. reciprocābās 3. Person 3. reciprocābat | 1. Person 1. reciprocābāmus 2. Person 2. reciprocābātis 3. Person 3. reciprocābant |
Perfekt | 1. Person 1. reciprocāvī 2. Person 2. reciprocāvisti 3. Person 3. reciprocāvit | 1. Person 1. reciprocāvimus 2. Person 2. reciprocāvistis 3. Person 3. reciprocāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. reciprocāverō 2. Person 2. reciprocāveris 3. Person 3. reciprocāverit | 1. Person 1. reciprocāverimus 2. Person 2. reciprocāveritis 3. Person 3. reciprocāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. reciprocāveram 2. Person 2. reciprocāverās 3. Person 3. reciprocāverat | 1. Person 1. reciprocāverāmus 2. Person 2. reciprocāverātis 3. Person 3. reciprocāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. reciprocem 2. Person 2. reciprocēs 3. Person 3. reciprocet | 1. Person 1. reciprocēmus 2. Person 2. reciprocētis 3. Person 3. reciprocent |
Imperfekt | 1. Person 1. reciprocārem 2. Person 2. reciprocārēs 3. Person 3. reciprocāret | 1. Person 1. reciprocārēmus 2. Person 2. reciprocārētis 3. Person 3. reciprocārent |
Perfekt | 1. Person 1. reciprocāverim 2. Person 2. reciprocāveris 3. Person 3. reciprocāverit | 1. Person 1. reciprocāverimus 2. Person 2. reciprocāveritis 3. Person 3. reciprocāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. reciprocāvissem 2. Person 2. reciprocāvissēs 3. Person 3. reciprocāvisset | 1. Person 1. reciprocāvissēmus 2. Person 2. reciprocāvissētis 3. Person 3. reciprocāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | reciprocā! | reciprocāte! |
Futur | 2. Person 2. reciprocāto! 3. Person 3. reciprocāto! | 2. Person 2. reciprocātōte! 3. Person 3. reciprocanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | reciprocāre |
Perfekt | reciprocāvisse |
Futur | reciprocātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | reciprocāns, reciprocantis |
Futur | reciprocātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | reciprocandī |
---|---|
Dativ | reciprocandō |
Akkusativ | ad reciprocandum |
Ablativ | reciprocandō |
Supinum
reciprocātum |
reciprocare
intransitives Verb v/i <ō, āvī, ātum 1.> ||reciprocus||Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. reciprocō 2. Person 2. reciprocās 3. Person 3. reciprocat | 1. Person 1. reciprocāmus 2. Person 2. reciprocātis 3. Person 3. reciprocant |
Futur | 1. Person 1. reciprocābō 2. Person 2. reciprocābis 3. Person 3. reciprocābit | 1. Person 1. reciprocābimus 2. Person 2. reciprocābitis 3. Person 3. reciprocābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. reciprocābam 2. Person 2. reciprocābās 3. Person 3. reciprocābat | 1. Person 1. reciprocābāmus 2. Person 2. reciprocābātis 3. Person 3. reciprocābant |
Perfekt | 1. Person 1. reciprocāvī 2. Person 2. reciprocāvisti 3. Person 3. reciprocāvit | 1. Person 1. reciprocāvimus 2. Person 2. reciprocāvistis 3. Person 3. reciprocāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. reciprocāverō 2. Person 2. reciprocāveris 3. Person 3. reciprocāverit | 1. Person 1. reciprocāverimus 2. Person 2. reciprocāveritis 3. Person 3. reciprocāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. reciprocāveram 2. Person 2. reciprocāverās 3. Person 3. reciprocāverat | 1. Person 1. reciprocāverāmus 2. Person 2. reciprocāverātis 3. Person 3. reciprocāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. reciprocem 2. Person 2. reciprocēs 3. Person 3. reciprocet | 1. Person 1. reciprocēmus 2. Person 2. reciprocētis 3. Person 3. reciprocent |
Imperfekt | 1. Person 1. reciprocārem 2. Person 2. reciprocārēs 3. Person 3. reciprocāret | 1. Person 1. reciprocārēmus 2. Person 2. reciprocārētis 3. Person 3. reciprocārent |
Perfekt | 1. Person 1. reciprocāverim 2. Person 2. reciprocāveris 3. Person 3. reciprocāverit | 1. Person 1. reciprocāverimus 2. Person 2. reciprocāveritis 3. Person 3. reciprocāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. reciprocāvissem 2. Person 2. reciprocāvissēs 3. Person 3. reciprocāvisset | 1. Person 1. reciprocāvissēmus 2. Person 2. reciprocāvissētis 3. Person 3. reciprocāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | reciprocā! | reciprocāte! |
Futur | 2. Person 2. reciprocāto! 3. Person 3. reciprocāto! | 2. Person 2. reciprocātōte! 3. Person 3. reciprocanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | reciprocāre |
Perfekt | reciprocāvisse |
Futur | reciprocātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | reciprocāns, reciprocantis |
Futur | reciprocātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | reciprocandī |
---|---|
Dativ | reciprocandō |
Akkusativ | ad reciprocandum |
Ablativ | reciprocandō |
Supinum
reciprocātum |