punire
<iō, īvī, ītum 4.> pūnīrī <ior, ītus sum 4.> ||poena||Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. pūnīō 2. Person 2. pūnīs 3. Person 3. pūnīt | 1. Person 1. pūnīmus 2. Person 2. pūnītis 3. Person 3. pūnīunt |
| Futur | 1. Person 1. pūnīam 2. Person 2. pūnīes 3. Person 3. pūnīet | 1. Person 1. pūnīemus 2. Person 2. pūnīetis 3. Person 3. pūnīent |
| Imperfekt | 1. Person 1. pūnīebam 2. Person 2. pūnīebās 3. Person 3. pūnīebat | 1. Person 1. pūnīebāmus 2. Person 2. pūnīebātis 3. Person 3. pūnīebant |
| Perfekt | 1. Person 1. pūnīvī 2. Person 2. pūnīvisti 3. Person 3. pūnīvit | 1. Person 1. pūnīvimus 2. Person 2. pūnīvistis 3. Person 3. pūnīvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. pūnīverō 2. Person 2. pūnīveris 3. Person 3. pūnīverit | 1. Person 1. pūnīverimus 2. Person 2. pūnīveritis 3. Person 3. pūnīverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. pūnīveram 2. Person 2. pūnīverās 3. Person 3. pūnīverat | 1. Person 1. pūnīverāmus 2. Person 2. pūnīverātis 3. Person 3. pūnīverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. pūnīam 2. Person 2. pūnīās 3. Person 3. pūnīat | 1. Person 1. pūnīāmus 2. Person 2. pūnīātis 3. Person 3. pūnīant |
| Imperfekt | 1. Person 1. pūnīrem 2. Person 2. pūnīrēs 3. Person 3. pūnīret | 1. Person 1. pūnīrēmus 2. Person 2. pūnīrētis 3. Person 3. pūnīrent |
| Perfekt | 1. Person 1. pūnīverim 2. Person 2. pūnīveris 3. Person 3. pūnīverit | 1. Person 1. pūnīverimus 2. Person 2. pūnīveritis 3. Person 3. pūnīverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. pūnīvissem 2. Person 2. pūnīvissēs 3. Person 3. pūnīvisset | 1. Person 1. pūnīvissēmus 2. Person 2. pūnīvissētis 3. Person 3. pūnīvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | pūnī! | pūnīte! |
| Futur | 2. Person 2. pūnīto! 3. Person 3. pūnīto! | 2. Person 2. pūnītōte! 3. Person 3. pūnīunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | pūnīre |
| Perfekt | pūnīvisse |
| Futur | pūnītūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | pūnīens, pūnīentis |
| Futur | pūnītūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | pūnīendī |
|---|---|
| Dativ | pūnīendō |
| Akkusativ | ad pūnīendum |
| Ablativ | pūnīendō |
Supinum
| pūnītum |