prosicare
<sicō, secuī, sectum 1.> (altlateinischaltl.)Übersicht aller Übersetzungen
- prō-sicāre → siehe „prō-secāre“prō-sicāre → siehe „prō-secāre“
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. prōsicō 2. Person 2. prōsicās 3. Person 3. prōsicat | 1. Person 1. prōsicāmus 2. Person 2. prōsicātis 3. Person 3. prōsicant |
Futur | 1. Person 1. prōsicābō 2. Person 2. prōsicābis 3. Person 3. prōsicābit | 1. Person 1. prōsicābimus 2. Person 2. prōsicābitis 3. Person 3. prōsicābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. prōsicābam 2. Person 2. prōsicābās 3. Person 3. prōsicābat | 1. Person 1. prōsicābāmus 2. Person 2. prōsicābātis 3. Person 3. prōsicābant |
Perfekt | 1. Person 1. prōsecuī 2. Person 2. prōsecuisti 3. Person 3. prōsecuit | 1. Person 1. prōsecuimus 2. Person 2. prōsecuistis 3. Person 3. prōsecuērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. prōsecuerō 2. Person 2. prōsecueris 3. Person 3. prōsecuerit | 1. Person 1. prōsecuerimus 2. Person 2. prōsecueritis 3. Person 3. prōsecuerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. prōsecueram 2. Person 2. prōsecuerās 3. Person 3. prōsecuerat | 1. Person 1. prōsecuerāmus 2. Person 2. prōsecuerātis 3. Person 3. prōsecuerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. prōsicem 2. Person 2. prōsicēs 3. Person 3. prōsicet | 1. Person 1. prōsicēmus 2. Person 2. prōsicētis 3. Person 3. prōsicent |
Imperfekt | 1. Person 1. prōsicārem 2. Person 2. prōsicārēs 3. Person 3. prōsicāret | 1. Person 1. prōsicārēmus 2. Person 2. prōsicārētis 3. Person 3. prōsicārent |
Perfekt | 1. Person 1. prōsecuerim 2. Person 2. prōsecueris 3. Person 3. prōsecuerit | 1. Person 1. prōsecuerimus 2. Person 2. prōsecueritis 3. Person 3. prōsecuerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. prōsecuissem 2. Person 2. prōsecuissēs 3. Person 3. prōsecuisset | 1. Person 1. prōsecuissēmus 2. Person 2. prōsecuissētis 3. Person 3. prōsecuissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | prōsicā! | prōsicāte! |
Futur | 2. Person 2. prōsicāto! 3. Person 3. prōsicāto! | 2. Person 2. prōsicātōte! 3. Person 3. prōsicanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | prōsicāre |
Perfekt | prōsecuisse |
Futur | prōsectūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | prōsicāns, prōsicantis |
Futur | prōsectūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | prōsicandī |
---|---|
Dativ | prōsicandō |
Akkusativ | ad prōsicandum |
Ablativ | prōsicandō |
Supinum
prōsectum |