prosecare
<secō, secuī, sectum 1.> (unklassischunkl.)Übersicht aller Übersetzungen
- vorn abschneidenprō-secāreprō-secāre
- opfernprō-secāreprō-secāre
- aufbrechen, pflügenprō-secāreprō-secāre
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. prōsecō 2. Person 2. prōsecās 3. Person 3. prōsecat | 1. Person 1. prōsecāmus 2. Person 2. prōsecātis 3. Person 3. prōsecant |
Futur | 1. Person 1. prōsecābō 2. Person 2. prōsecābis 3. Person 3. prōsecābit | 1. Person 1. prōsecābimus 2. Person 2. prōsecābitis 3. Person 3. prōsecābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. prōsecābam 2. Person 2. prōsecābās 3. Person 3. prōsecābat | 1. Person 1. prōsecābāmus 2. Person 2. prōsecābātis 3. Person 3. prōsecābant |
Perfekt | 1. Person 1. prōsecuī 2. Person 2. prōsecuisti 3. Person 3. prōsecuit | 1. Person 1. prōsecuimus 2. Person 2. prōsecuistis 3. Person 3. prōsecuērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. prōsecuerō 2. Person 2. prōsecueris 3. Person 3. prōsecuerit | 1. Person 1. prōsecuerimus 2. Person 2. prōsecueritis 3. Person 3. prōsecuerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. prōsecueram 2. Person 2. prōsecuerās 3. Person 3. prōsecuerat | 1. Person 1. prōsecuerāmus 2. Person 2. prōsecuerātis 3. Person 3. prōsecuerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. prōsecem 2. Person 2. prōsecēs 3. Person 3. prōsecet | 1. Person 1. prōsecēmus 2. Person 2. prōsecētis 3. Person 3. prōsecent |
Imperfekt | 1. Person 1. prōsecārem 2. Person 2. prōsecārēs 3. Person 3. prōsecāret | 1. Person 1. prōsecārēmus 2. Person 2. prōsecārētis 3. Person 3. prōsecārent |
Perfekt | 1. Person 1. prōsecuerim 2. Person 2. prōsecueris 3. Person 3. prōsecuerit | 1. Person 1. prōsecuerimus 2. Person 2. prōsecueritis 3. Person 3. prōsecuerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. prōsecuissem 2. Person 2. prōsecuissēs 3. Person 3. prōsecuisset | 1. Person 1. prōsecuissēmus 2. Person 2. prōsecuissētis 3. Person 3. prōsecuissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | prōsecā! | prōsecāte! |
Futur | 2. Person 2. prōsecāto! 3. Person 3. prōsecāto! | 2. Person 2. prōsecātōte! 3. Person 3. prōsecanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | prōsecāre |
Perfekt | prōsecuisse |
Futur | prōsectūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | prōsecāns, prōsecantis |
Futur | prōsectūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | prōsecandī |
---|---|
Dativ | prōsecandō |
Akkusativ | ad prōsecandum |
Ablativ | prōsecandō |
Supinum
prōsectum |