propagare
<ō, āvī, ātum 1.> ||pangere||Übersicht aller Übersetzungen
- fortpflanzenprō-pāgāreprō-pāgāre
- fortpflanzenprō-pāgāre figurativ, in übertragenem Sinnfigprō-pāgāre figurativ, in übertragenem Sinnfig
- vitam propagaredas Leben verlängernvitam propagare
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. prōpāgō 2. Person 2. prōpāgās 3. Person 3. prōpāgat | 1. Person 1. prōpāgāmus 2. Person 2. prōpāgātis 3. Person 3. prōpāgant |
| Futur | 1. Person 1. prōpāgābō 2. Person 2. prōpāgābis 3. Person 3. prōpāgābit | 1. Person 1. prōpāgābimus 2. Person 2. prōpāgābitis 3. Person 3. prōpāgābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. prōpāgābam 2. Person 2. prōpāgābās 3. Person 3. prōpāgābat | 1. Person 1. prōpāgābāmus 2. Person 2. prōpāgābātis 3. Person 3. prōpāgābant |
| Perfekt | 1. Person 1. prōpāgāvī 2. Person 2. prōpāgāvisti 3. Person 3. prōpāgāvit | 1. Person 1. prōpāgāvimus 2. Person 2. prōpāgāvistis 3. Person 3. prōpāgāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. prōpāgāverō 2. Person 2. prōpāgāveris 3. Person 3. prōpāgāverit | 1. Person 1. prōpāgāverimus 2. Person 2. prōpāgāveritis 3. Person 3. prōpāgāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. prōpāgāveram 2. Person 2. prōpāgāverās 3. Person 3. prōpāgāverat | 1. Person 1. prōpāgāverāmus 2. Person 2. prōpāgāverātis 3. Person 3. prōpāgāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. prōpāgem 2. Person 2. prōpāgēs 3. Person 3. prōpāget | 1. Person 1. prōpāgēmus 2. Person 2. prōpāgētis 3. Person 3. prōpāgent |
| Imperfekt | 1. Person 1. prōpāgārem 2. Person 2. prōpāgārēs 3. Person 3. prōpāgāret | 1. Person 1. prōpāgārēmus 2. Person 2. prōpāgārētis 3. Person 3. prōpāgārent |
| Perfekt | 1. Person 1. prōpāgāverim 2. Person 2. prōpāgāveris 3. Person 3. prōpāgāverit | 1. Person 1. prōpāgāverimus 2. Person 2. prōpāgāveritis 3. Person 3. prōpāgāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. prōpāgāvissem 2. Person 2. prōpāgāvissēs 3. Person 3. prōpāgāvisset | 1. Person 1. prōpāgāvissēmus 2. Person 2. prōpāgāvissētis 3. Person 3. prōpāgāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | prōpāgā! | prōpāgāte! |
| Futur | 2. Person 2. prōpāgāto! 3. Person 3. prōpāgāto! | 2. Person 2. prōpāgātōte! 3. Person 3. prōpāganto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | prōpāgāre |
| Perfekt | prōpāgāvisse |
| Futur | prōpāgātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | prōpāgāns, prōpāgantis |
| Futur | prōpāgātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | prōpāgandī |
|---|---|
| Dativ | prōpāgandō |
| Akkusativ | ad prōpāgandum |
| Ablativ | prōpāgandō |
Supinum
| prōpāgātum |