praevalere
<eō, uī, - 2.> (nachklassischnachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
- sapientia praevalet virtutedie Weisheit vermag mehr als die Tapferkeitsapientia praevalet virtute
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. praevalēō 2. Person 2. praevalēs 3. Person 3. praevalēt | 1. Person 1. praevalēmus 2. Person 2. praevalētis 3. Person 3. praevalēnt |
| Futur | 1. Person 1. praevalēbō 2. Person 2. praevalēbis 3. Person 3. praevalēbit | 1. Person 1. praevalēbimus 2. Person 2. praevalēbitis 3. Person 3. praevalēbunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. praevalēbam 2. Person 2. praevalēbās 3. Person 3. praevalēbat | 1. Person 1. praevalēbāmus 2. Person 2. praevalēbātis 3. Person 3. praevalēbant |
| Perfekt | 1. Person 1. praevaluī 2. Person 2. praevaluisti 3. Person 3. praevaluit | 1. Person 1. praevaluimus 2. Person 2. praevaluistis 3. Person 3. praevaluērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. praevaluerō 2. Person 2. praevalueris 3. Person 3. praevaluerit | 1. Person 1. praevaluerimus 2. Person 2. praevalueritis 3. Person 3. praevaluerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. praevalueram 2. Person 2. praevaluerās 3. Person 3. praevaluerat | 1. Person 1. praevaluerāmus 2. Person 2. praevaluerātis 3. Person 3. praevaluerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. praevalēam 2. Person 2. praevalēās 3. Person 3. praevalēat | 1. Person 1. praevalēāmus 2. Person 2. praevalēātis 3. Person 3. praevalēant |
| Imperfekt | 1. Person 1. praevalērem 2. Person 2. praevalērēs 3. Person 3. praevalēret | 1. Person 1. praevalērēmus 2. Person 2. praevalērētis 3. Person 3. praevalērent |
| Perfekt | 1. Person 1. praevaluerim 2. Person 2. praevalueris 3. Person 3. praevaluerit | 1. Person 1. praevaluerimus 2. Person 2. praevalueritis 3. Person 3. praevaluerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. praevaluissem 2. Person 2. praevaluissēs 3. Person 3. praevaluisset | 1. Person 1. praevaluissēmus 2. Person 2. praevaluissētis 3. Person 3. praevaluissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | praevalē! | praevalēte! |
| Futur | 2. Person 2. praevalēto! 3. Person 3. praevalēto! | 2. Person 2. praevalētōte! 3. Person 3. praevalēnto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | praevalēre |
| Perfekt | praevaluisse |
| Futur | praevalitūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | praevalēns, praevalēntis |
| Futur | praevalitūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | praevalēndī |
|---|---|
| Dativ | praevalēndō |
| Akkusativ | ad praevalēndum |
| Ablativ | praevalēndō |
Supinum
| praevalitum |