praevalere
<eō, uī, - 2.> (nachklassischnachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
- sapientia praevalet virtutedie Weisheit vermag mehr als die Tapferkeitsapientia praevalet virtute
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. praevalēō 2. Person 2. praevalēs 3. Person 3. praevalēt | 1. Person 1. praevalēmus 2. Person 2. praevalētis 3. Person 3. praevalēnt |
Futur | 1. Person 1. praevalēbō 2. Person 2. praevalēbis 3. Person 3. praevalēbit | 1. Person 1. praevalēbimus 2. Person 2. praevalēbitis 3. Person 3. praevalēbunt |
Imperfekt | 1. Person 1. praevalēbam 2. Person 2. praevalēbās 3. Person 3. praevalēbat | 1. Person 1. praevalēbāmus 2. Person 2. praevalēbātis 3. Person 3. praevalēbant |
Perfekt | 1. Person 1. praevaluī 2. Person 2. praevaluisti 3. Person 3. praevaluit | 1. Person 1. praevaluimus 2. Person 2. praevaluistis 3. Person 3. praevaluērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. praevaluerō 2. Person 2. praevalueris 3. Person 3. praevaluerit | 1. Person 1. praevaluerimus 2. Person 2. praevalueritis 3. Person 3. praevaluerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. praevalueram 2. Person 2. praevaluerās 3. Person 3. praevaluerat | 1. Person 1. praevaluerāmus 2. Person 2. praevaluerātis 3. Person 3. praevaluerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. praevalēam 2. Person 2. praevalēās 3. Person 3. praevalēat | 1. Person 1. praevalēāmus 2. Person 2. praevalēātis 3. Person 3. praevalēant |
Imperfekt | 1. Person 1. praevalērem 2. Person 2. praevalērēs 3. Person 3. praevalēret | 1. Person 1. praevalērēmus 2. Person 2. praevalērētis 3. Person 3. praevalērent |
Perfekt | 1. Person 1. praevaluerim 2. Person 2. praevalueris 3. Person 3. praevaluerit | 1. Person 1. praevaluerimus 2. Person 2. praevalueritis 3. Person 3. praevaluerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. praevaluissem 2. Person 2. praevaluissēs 3. Person 3. praevaluisset | 1. Person 1. praevaluissēmus 2. Person 2. praevaluissētis 3. Person 3. praevaluissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | praevalē! | praevalēte! |
Futur | 2. Person 2. praevalēto! 3. Person 3. praevalēto! | 2. Person 2. praevalētōte! 3. Person 3. praevalēnto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | praevalēre |
Perfekt | praevaluisse |
Futur | praevalitūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | praevalēns, praevalēntis |
Futur | praevalitūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | praevalēndī |
---|---|
Dativ | praevalēndō |
Akkusativ | ad praevalēndum |
Ablativ | praevalēndō |
Supinum
praevalitum |