praepedire
<iō, iī, ītum 4.> (unklassischunkl.)Übersicht aller Übersetzungen
- hemmen, verhindernprae-pedīre figurativ, in übertragenem Sinnfigprae-pedīre figurativ, in übertragenem Sinnfig
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. praepedīō 2. Person 2. praepedīs 3. Person 3. praepedīt | 1. Person 1. praepedīmus 2. Person 2. praepedītis 3. Person 3. praepedīunt |
Futur | 1. Person 1. praepedīam 2. Person 2. praepedīes 3. Person 3. praepedīet | 1. Person 1. praepedīemus 2. Person 2. praepedīetis 3. Person 3. praepedīent |
Imperfekt | 1. Person 1. praepedīebam 2. Person 2. praepedīebās 3. Person 3. praepedīebat | 1. Person 1. praepedīebāmus 2. Person 2. praepedīebātis 3. Person 3. praepedīebant |
Perfekt | 1. Person 1. praepedīvī 2. Person 2. praepedīvisti 3. Person 3. praepedīvit | 1. Person 1. praepedīvimus 2. Person 2. praepedīvistis 3. Person 3. praepedīvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. praepedīverō 2. Person 2. praepedīveris 3. Person 3. praepedīverit | 1. Person 1. praepedīverimus 2. Person 2. praepedīveritis 3. Person 3. praepedīverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. praepedīveram 2. Person 2. praepedīverās 3. Person 3. praepedīverat | 1. Person 1. praepedīverāmus 2. Person 2. praepedīverātis 3. Person 3. praepedīverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. praepedīam 2. Person 2. praepedīās 3. Person 3. praepedīat | 1. Person 1. praepedīāmus 2. Person 2. praepedīātis 3. Person 3. praepedīant |
Imperfekt | 1. Person 1. praepedīrem 2. Person 2. praepedīrēs 3. Person 3. praepedīret | 1. Person 1. praepedīrēmus 2. Person 2. praepedīrētis 3. Person 3. praepedīrent |
Perfekt | 1. Person 1. praepedīverim 2. Person 2. praepedīveris 3. Person 3. praepedīverit | 1. Person 1. praepedīverimus 2. Person 2. praepedīveritis 3. Person 3. praepedīverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. praepedīvissem 2. Person 2. praepedīvissēs 3. Person 3. praepedīvisset | 1. Person 1. praepedīvissēmus 2. Person 2. praepedīvissētis 3. Person 3. praepedīvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | praepedī! | praepedīte! |
Futur | 2. Person 2. praepedīto! 3. Person 3. praepedīto! | 2. Person 2. praepedītōte! 3. Person 3. praepedīunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | praepedīre |
Perfekt | praepedīvisse |
Futur | praepedītūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | praepedīens, praepedīentis |
Futur | praepedītūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | praepedīendī |
---|---|
Dativ | praepedīendō |
Akkusativ | ad praepedīendum |
Ablativ | praepedīendō |
Supinum
praepedītum |