Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. praefōcō 2. Person 2. praefōcās 3. Person 3. praefōcat | 1. Person 1. praefōcāmus 2. Person 2. praefōcātis 3. Person 3. praefōcant |
| Futur | 1. Person 1. praefōcābō 2. Person 2. praefōcābis 3. Person 3. praefōcābit | 1. Person 1. praefōcābimus 2. Person 2. praefōcābitis 3. Person 3. praefōcābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. praefōcābam 2. Person 2. praefōcābās 3. Person 3. praefōcābat | 1. Person 1. praefōcābāmus 2. Person 2. praefōcābātis 3. Person 3. praefōcābant |
| Perfekt | 1. Person 1. praefōcāvī 2. Person 2. praefōcāvisti 3. Person 3. praefōcāvit | 1. Person 1. praefōcāvimus 2. Person 2. praefōcāvistis 3. Person 3. praefōcāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. praefōcāverō 2. Person 2. praefōcāveris 3. Person 3. praefōcāverit | 1. Person 1. praefōcāverimus 2. Person 2. praefōcāveritis 3. Person 3. praefōcāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. praefōcāveram 2. Person 2. praefōcāverās 3. Person 3. praefōcāverat | 1. Person 1. praefōcāverāmus 2. Person 2. praefōcāverātis 3. Person 3. praefōcāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. praefōcem 2. Person 2. praefōcēs 3. Person 3. praefōcet | 1. Person 1. praefōcēmus 2. Person 2. praefōcētis 3. Person 3. praefōcent |
| Imperfekt | 1. Person 1. praefōcārem 2. Person 2. praefōcārēs 3. Person 3. praefōcāret | 1. Person 1. praefōcārēmus 2. Person 2. praefōcārētis 3. Person 3. praefōcārent |
| Perfekt | 1. Person 1. praefōcāverim 2. Person 2. praefōcāveris 3. Person 3. praefōcāverit | 1. Person 1. praefōcāverimus 2. Person 2. praefōcāveritis 3. Person 3. praefōcāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. praefōcāvissem 2. Person 2. praefōcāvissēs 3. Person 3. praefōcāvisset | 1. Person 1. praefōcāvissēmus 2. Person 2. praefōcāvissētis 3. Person 3. praefōcāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | praefōcā! | praefōcāte! |
| Futur | 2. Person 2. praefōcāto! 3. Person 3. praefōcāto! | 2. Person 2. praefōcātōte! 3. Person 3. praefōcanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | praefōcāre |
| Perfekt | praefōcāvisse |
| Futur | praefōcātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | praefōcāns, praefōcantis |
| Futur | praefōcātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | praefōcandī |
|---|---|
| Dativ | praefōcandō |
| Akkusativ | ad praefōcandum |
| Ablativ | praefōcandō |
Supinum
| praefōcātum |
