perfringere
<fringō, frēgī, frāctum 3.> ||frangere||Übersicht aller Übersetzungen
- durchbrechen (hostium phalangem die Schlachtordnung der Feinde)per-fringereper-fringere
- domos perfringerein Häuser einbrechendomos perfringere
- tempora perfringeredie Schläfe durchbohrentempora perfringere
- sich Bahn brechen, sich Eingang verschaffen (aliquid durch etwas)per-fringere figurativ, in übertragenem Sinnfigper-fringere figurativ, in übertragenem Sinnfig
- vereiteln, vernichtenper-fringere figurativ, in übertragenem Sinnfigper-fringere figurativ, in übertragenem Sinnfig
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. perfringō 2. Person 2. perfringis 3. Person 3. perfringit | 1. Person 1. perfringimus 2. Person 2. perfringitis 3. Person 3. perfringunt |
Futur | 1. Person 1. perfringam 2. Person 2. perfringes 3. Person 3. perfringet | 1. Person 1. perfringemus 2. Person 2. perfringetis 3. Person 3. perfringent |
Imperfekt | 1. Person 1. perfringebam 2. Person 2. perfringebās 3. Person 3. perfringebat | 1. Person 1. perfringebāmus 2. Person 2. perfringebātis 3. Person 3. perfringebant |
Perfekt | 1. Person 1. perfrēgī 2. Person 2. perfrēgisti 3. Person 3. perfrēgit | 1. Person 1. perfrēgimus 2. Person 2. perfrēgistis 3. Person 3. perfrēgērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. perfrēgerō 2. Person 2. perfrēgeris 3. Person 3. perfrēgerit | 1. Person 1. perfrēgerimus 2. Person 2. perfrēgeritis 3. Person 3. perfrēgerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. perfrēgeram 2. Person 2. perfrēgerās 3. Person 3. perfrēgerat | 1. Person 1. perfrēgerāmus 2. Person 2. perfrēgerātis 3. Person 3. perfrēgerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. perfringam 2. Person 2. perfringās 3. Person 3. perfringat | 1. Person 1. perfringāmus 2. Person 2. perfringātis 3. Person 3. perfringant |
Imperfekt | 1. Person 1. perfringerem 2. Person 2. perfringerēs 3. Person 3. perfringeret | 1. Person 1. perfringerēmus 2. Person 2. perfringerētis 3. Person 3. perfringerent |
Perfekt | 1. Person 1. perfrēgerim 2. Person 2. perfrēgeris 3. Person 3. perfrēgerit | 1. Person 1. perfrēgerimus 2. Person 2. perfrēgeritis 3. Person 3. perfrēgerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. perfrēgissem 2. Person 2. perfrēgissēs 3. Person 3. perfrēgisset | 1. Person 1. perfrēgissēmus 2. Person 2. perfrēgissētis 3. Person 3. perfrēgissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | perfringe! | perfringite! |
Futur | 2. Person 2. perfringito! 3. Person 3. perfringito! | 2. Person 2. perfringitōte! 3. Person 3. perfringunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | perfringere |
Perfekt | perfrēgisse |
Futur | perfrāctūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | perfringens, perfringentis |
Futur | perfrāctūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | perfringendī |
---|---|
Dativ | perfringendō |
Akkusativ | ad perfringendum |
Ablativ | perfringendō |
Supinum
perfrāctum |