pandere
<pandō, pandī, passum/pānsum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- ausbreiten, ausstrecken (manūs die Hände)panderepandere
- se pandere (nachklassischnachkl.) passivund u.sich ausbreiten, sich ausdehnense pandere (nachklassischnachkl.) passivund u.
- zum Trocknen ausbreitenpandere (unklassischunkl.)pandere (unklassischunkl.)
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. pandō 2. Person 2. pandis 3. Person 3. pandit | 1. Person 1. pandimus 2. Person 2. panditis 3. Person 3. pandunt |
| Futur | 1. Person 1. pandam 2. Person 2. pandes 3. Person 3. pandet | 1. Person 1. pandemus 2. Person 2. pandetis 3. Person 3. pandent |
| Imperfekt | 1. Person 1. pandebam 2. Person 2. pandebās 3. Person 3. pandebat | 1. Person 1. pandebāmus 2. Person 2. pandebātis 3. Person 3. pandebant |
| Perfekt | 1. Person 1. pandī 2. Person 2. pandisti 3. Person 3. pandit | 1. Person 1. pandimus 2. Person 2. pandistis 3. Person 3. pandērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. panderō 2. Person 2. panderis 3. Person 3. panderit | 1. Person 1. panderimus 2. Person 2. panderitis 3. Person 3. panderint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. panderam 2. Person 2. panderās 3. Person 3. panderat | 1. Person 1. panderāmus 2. Person 2. panderātis 3. Person 3. panderant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. pandam 2. Person 2. pandās 3. Person 3. pandat | 1. Person 1. pandāmus 2. Person 2. pandātis 3. Person 3. pandant |
| Imperfekt | 1. Person 1. panderem 2. Person 2. panderēs 3. Person 3. panderet | 1. Person 1. panderēmus 2. Person 2. panderētis 3. Person 3. panderent |
| Perfekt | 1. Person 1. panderim 2. Person 2. panderis 3. Person 3. panderit | 1. Person 1. panderimus 2. Person 2. panderitis 3. Person 3. panderint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. pandissem 2. Person 2. pandissēs 3. Person 3. pandisset | 1. Person 1. pandissēmus 2. Person 2. pandissētis 3. Person 3. pandissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | pande! | pandite! |
| Futur | 2. Person 2. pandito! 3. Person 3. pandito! | 2. Person 2. panditōte! 3. Person 3. pandunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | pandere |
| Perfekt | pandisse |
| Futur | passūrum/pānsūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | pandens, pandentis |
| Futur | passūrus/pānsūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | pandendī |
|---|---|
| Dativ | pandendō |
| Akkusativ | ad pandendum |
| Ablativ | pandendō |
Supinum
| passūm/pānsum |