Übersicht aller Übersetzungen
- anfangen, unternehmenoc-cipereoc-cipere
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. occipiō 2. Person 2. occipis 3. Person 3. occipit | 1. Person 1. occipimus 2. Person 2. occipitis 3. Person 3. occipiunt |
| Futur | 1. Person 1. occipiam 2. Person 2. occipiēs 3. Person 3. occipiet | 1. Person 1. occipiēmus 2. Person 2. occipiētis 3. Person 3. occipient |
| Imperfekt | 1. Person 1. occipiēbam 2. Person 2. occipiēbās 3. Person 3. occipiēbat | 1. Person 1. occipiēbāmus 2. Person 2. occipiēbātis 3. Person 3. occipiēbant |
| Perfekt | 1. Person 1. occēpī 2. Person 2. occēpīsti 3. Person 3. occēpit | 1. Person 1. occēpimus 2. Person 2. occēpīstis 3. Person 3. occēpērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. occēperō 2. Person 2. occēperis 3. Person 3. occēperit | 1. Person 1. occēperimus 2. Person 2. occēperitis 3. Person 3. occēperint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. occēperam 2. Person 2. occēperās 3. Person 3. occēperat | 1. Person 1. occēperāmus 2. Person 2. occēperātis 3. Person 3. occēperant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. occipiam 2. Person 2. occipiās 3. Person 3. occipiat | 1. Person 1. occipiāmus 2. Person 2. occipiātis 3. Person 3. occipiant |
| Imperfekt | 1. Person 1. occiperem 2. Person 2. occiperēs 3. Person 3. occiperet | 1. Person 1. occiperēmus 2. Person 2. occiperētis 3. Person 3. occiperent |
| Perfekt | 1. Person 1. occēperim 2. Person 2. occēperis 3. Person 3. occēperit | 1. Person 1. occēperimus 2. Person 2. occēperitis 3. Person 3. occēperint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. occēpīssem 2. Person 2. occēpīssēs 3. Person 3. occēpīsset | 1. Person 1. occēpissēmus 2. Person 2. occēpissētis 3. Person 3. occēpīssent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | occipe! | occipite! |
| Futur | 2. Person 2. occipito! 3. Person 3. occipito! | 2. Person 2. occipitōte! 3. Person 3. occipiūnto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | occipere |
| Perfekt | occēpīsse |
| Futur | occeptūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | occipiēns, occipiēntis |
| Futur | occeptūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | occipiēndī |
|---|---|
| Dativ | occipiēndō |
| Akkusativ | ad occipiēndum |
| Ablativ | occipiēndō |
Supinum
| occeptum |
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. occipiō 2. Person 2. occipis 3. Person 3. occipit | 1. Person 1. occipimus 2. Person 2. occipitis 3. Person 3. occipiunt |
| Futur | 1. Person 1. occipiam 2. Person 2. occipiēs 3. Person 3. occipiet | 1. Person 1. occipiēmus 2. Person 2. occipiētis 3. Person 3. occipient |
| Imperfekt | 1. Person 1. occipiēbam 2. Person 2. occipiēbās 3. Person 3. occipiēbat | 1. Person 1. occipiēbāmus 2. Person 2. occipiēbātis 3. Person 3. occipiēbant |
| Perfekt | 1. Person 1. occēpī 2. Person 2. occēpīsti 3. Person 3. occēpit | 1. Person 1. occēpimus 2. Person 2. occēpīstis 3. Person 3. occēpērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. occēperō 2. Person 2. occēperis 3. Person 3. occēperit | 1. Person 1. occēperimus 2. Person 2. occēperitis 3. Person 3. occēperint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. occēperam 2. Person 2. occēperās 3. Person 3. occēperat | 1. Person 1. occēperāmus 2. Person 2. occēperātis 3. Person 3. occēperant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. occipiam 2. Person 2. occipiās 3. Person 3. occipiat | 1. Person 1. occipiāmus 2. Person 2. occipiātis 3. Person 3. occipiant |
| Imperfekt | 1. Person 1. occiperem 2. Person 2. occiperēs 3. Person 3. occiperet | 1. Person 1. occiperēmus 2. Person 2. occiperētis 3. Person 3. occiperent |
| Perfekt | 1. Person 1. occēperim 2. Person 2. occēperis 3. Person 3. occēperit | 1. Person 1. occēperimus 2. Person 2. occēperitis 3. Person 3. occēperint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. occēpīssem 2. Person 2. occēpīssēs 3. Person 3. occēpīsset | 1. Person 1. occēpissēmus 2. Person 2. occēpissētis 3. Person 3. occēpīssent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | occipe! | occipite! |
| Futur | 2. Person 2. occipito! 3. Person 3. occipito! | 2. Person 2. occipitōte! 3. Person 3. occipiūnto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | occipere |
| Perfekt | occēpīsse |
| Futur | occeptūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | occipiēns, occipiēntis |
| Futur | occeptūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | occipiēndī |
|---|---|
| Dativ | occipiēndō |
| Akkusativ | ad occipiēndum |
| Ablativ | occipiēndō |
Supinum
| occeptum |