Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. occeptō 2. Person 2. occeptās 3. Person 3. occeptat | 1. Person 1. occeptāmus 2. Person 2. occeptātis 3. Person 3. occeptant |
| Futur | 1. Person 1. occeptābō 2. Person 2. occeptābis 3. Person 3. occeptābit | 1. Person 1. occeptābimus 2. Person 2. occeptābitis 3. Person 3. occeptābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. occeptābam 2. Person 2. occeptābās 3. Person 3. occeptābat | 1. Person 1. occeptābāmus 2. Person 2. occeptābātis 3. Person 3. occeptābant |
| Perfekt | 1. Person 1. occeptāvī 2. Person 2. occeptāvisti 3. Person 3. occeptāvit | 1. Person 1. occeptāvimus 2. Person 2. occeptāvistis 3. Person 3. occeptāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. occeptāverō 2. Person 2. occeptāveris 3. Person 3. occeptāverit | 1. Person 1. occeptāverimus 2. Person 2. occeptāveritis 3. Person 3. occeptāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. occeptāveram 2. Person 2. occeptāverās 3. Person 3. occeptāverat | 1. Person 1. occeptāverāmus 2. Person 2. occeptāverātis 3. Person 3. occeptāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. occeptem 2. Person 2. occeptēs 3. Person 3. occeptet | 1. Person 1. occeptēmus 2. Person 2. occeptētis 3. Person 3. occeptent |
| Imperfekt | 1. Person 1. occeptārem 2. Person 2. occeptārēs 3. Person 3. occeptāret | 1. Person 1. occeptārēmus 2. Person 2. occeptārētis 3. Person 3. occeptārent |
| Perfekt | 1. Person 1. occeptāverim 2. Person 2. occeptāveris 3. Person 3. occeptāverit | 1. Person 1. occeptāverimus 2. Person 2. occeptāveritis 3. Person 3. occeptāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. occeptāvissem 2. Person 2. occeptāvissēs 3. Person 3. occeptāvisset | 1. Person 1. occeptāvissēmus 2. Person 2. occeptāvissētis 3. Person 3. occeptāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | occeptā! | occeptāte! |
| Futur | 2. Person 2. occeptāto! 3. Person 3. occeptāto! | 2. Person 2. occeptātōte! 3. Person 3. occeptanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | occeptāre |
| Perfekt | occeptāvisse |
| Futur | - |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | occeptāns, occeptantis |
| Futur | - |
Gerundium
| Genitiv | occeptandī |
|---|---|
| Dativ | occeptandō |
| Akkusativ | ad occeptandum |
| Ablativ | occeptandō |
Supinum
| - |