obstrigillare
<ō, āvī, ātum 1.> (vorklassischvkl.,nachklassisch nachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
- hinderlich sein, im Weg stehenob-strigillāreob-strigillāre
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. obstrigillō 2. Person 2. obstrigillās 3. Person 3. obstrigillat | 1. Person 1. obstrigillāmus 2. Person 2. obstrigillātis 3. Person 3. obstrigillant |
Futur | 1. Person 1. obstrigillābō 2. Person 2. obstrigillābis 3. Person 3. obstrigillābit | 1. Person 1. obstrigillābimus 2. Person 2. obstrigillābitis 3. Person 3. obstrigillābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. obstrigillābam 2. Person 2. obstrigillābās 3. Person 3. obstrigillābat | 1. Person 1. obstrigillābāmus 2. Person 2. obstrigillābātis 3. Person 3. obstrigillābant |
Perfekt | 1. Person 1. obstrigillāvī 2. Person 2. obstrigillāvisti 3. Person 3. obstrigillāvit | 1. Person 1. obstrigillāvimus 2. Person 2. obstrigillāvistis 3. Person 3. obstrigillāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. obstrigillāverō 2. Person 2. obstrigillāveris 3. Person 3. obstrigillāverit | 1. Person 1. obstrigillāverimus 2. Person 2. obstrigillāveritis 3. Person 3. obstrigillāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. obstrigillāveram 2. Person 2. obstrigillāverās 3. Person 3. obstrigillāverat | 1. Person 1. obstrigillāverāmus 2. Person 2. obstrigillāverātis 3. Person 3. obstrigillāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. obstrigillem 2. Person 2. obstrigillēs 3. Person 3. obstrigillet | 1. Person 1. obstrigillēmus 2. Person 2. obstrigillētis 3. Person 3. obstrigillent |
Imperfekt | 1. Person 1. obstrigillārem 2. Person 2. obstrigillārēs 3. Person 3. obstrigillāret | 1. Person 1. obstrigillārēmus 2. Person 2. obstrigillārētis 3. Person 3. obstrigillārent |
Perfekt | 1. Person 1. obstrigillāverim 2. Person 2. obstrigillāveris 3. Person 3. obstrigillāverit | 1. Person 1. obstrigillāverimus 2. Person 2. obstrigillāveritis 3. Person 3. obstrigillāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. obstrigillāvissem 2. Person 2. obstrigillāvissēs 3. Person 3. obstrigillāvisset | 1. Person 1. obstrigillāvissēmus 2. Person 2. obstrigillāvissētis 3. Person 3. obstrigillāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | obstrigillā! | obstrigillāte! |
Futur | 2. Person 2. obstrigillāto! 3. Person 3. obstrigillāto! | 2. Person 2. obstrigillātōte! 3. Person 3. obstrigillanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | obstrigillāre |
Perfekt | obstrigillāvisse |
Futur | obstrigillātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | obstrigillāns, obstrigillantis |
Futur | obstrigillātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | obstrigillandī |
---|---|
Dativ | obstrigillandō |
Akkusativ | ad obstrigillandum |
Ablativ | obstrigillandō |
Supinum
obstrigillātum |