obstrepere
<strepō, strepuī, strepitum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- übertönen, überschreienob-strepereob-strepere
- niedergeschrien werdenob-strepere im Passivob-strepere im Passiv
- contio decemviro obstrepuitdie Versammlung überschrie den Dezemvircontio decemviro obstrepuit
- stören (alicui jemanden)ob-strepere figurativ, in übertragenem Sinnfighinderlich sein (alicui jemandem)ob-strepere figurativ, in übertragenem Sinnfigob-strepere figurativ, in übertragenem Sinnfig
- alicui litteris obstreperejemanden mit Briefen belästigenalicui litteris obstrepere
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. obstrepō 2. Person 2. obstrepis 3. Person 3. obstrepit | 1. Person 1. obstrepimus 2. Person 2. obstrepitis 3. Person 3. obstrepunt |
Futur | 1. Person 1. obstrepam 2. Person 2. obstrepes 3. Person 3. obstrepet | 1. Person 1. obstrepemus 2. Person 2. obstrepetis 3. Person 3. obstrepent |
Imperfekt | 1. Person 1. obstrepebam 2. Person 2. obstrepebās 3. Person 3. obstrepebat | 1. Person 1. obstrepebāmus 2. Person 2. obstrepebātis 3. Person 3. obstrepebant |
Perfekt | 1. Person 1. obstrepuī 2. Person 2. obstrepuisti 3. Person 3. obstrepuit | 1. Person 1. obstrepuimus 2. Person 2. obstrepuistis 3. Person 3. obstrepuērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. obstrepuerō 2. Person 2. obstrepueris 3. Person 3. obstrepuerit | 1. Person 1. obstrepuerimus 2. Person 2. obstrepueritis 3. Person 3. obstrepuerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. obstrepueram 2. Person 2. obstrepuerās 3. Person 3. obstrepuerat | 1. Person 1. obstrepuerāmus 2. Person 2. obstrepuerātis 3. Person 3. obstrepuerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. obstrepam 2. Person 2. obstrepās 3. Person 3. obstrepat | 1. Person 1. obstrepāmus 2. Person 2. obstrepātis 3. Person 3. obstrepant |
Imperfekt | 1. Person 1. obstreperem 2. Person 2. obstreperēs 3. Person 3. obstreperet | 1. Person 1. obstreperēmus 2. Person 2. obstreperētis 3. Person 3. obstreperent |
Perfekt | 1. Person 1. obstrepuerim 2. Person 2. obstrepueris 3. Person 3. obstrepuerit | 1. Person 1. obstrepuerimus 2. Person 2. obstrepueritis 3. Person 3. obstrepuerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. obstrepuissem 2. Person 2. obstrepuissēs 3. Person 3. obstrepuisset | 1. Person 1. obstrepuissēmus 2. Person 2. obstrepuissētis 3. Person 3. obstrepuissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | obstrepe! | obstrepite! |
Futur | 2. Person 2. obstrepito! 3. Person 3. obstrepito! | 2. Person 2. obstrepitōte! 3. Person 3. obstrepunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | obstrepere |
Perfekt | obstrepuisse |
Futur | obstrepitūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | obstrepens, obstrepentis |
Futur | obstrepitūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | obstrependī |
---|---|
Dativ | obstrependō |
Akkusativ | ad obstrependum |
Ablativ | obstrependō |
Supinum
obstrepitum |