obstipescere
<stipēscō, stipuī, - 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- ob-stipēscere → siehe „ob-stupēscere“ob-stipēscere → siehe „ob-stupēscere“
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. obstipēscō 2. Person 2. obstipēscis 3. Person 3. obstipēscit | 1. Person 1. obstipēscimus 2. Person 2. obstipēscitis 3. Person 3. obstipēscunt |
| Futur | 1. Person 1. obstipēscam 2. Person 2. obstipēsces 3. Person 3. obstipēscet | 1. Person 1. obstipēscemus 2. Person 2. obstipēscetis 3. Person 3. obstipēscent |
| Imperfekt | 1. Person 1. obstipēscebam 2. Person 2. obstipēscebās 3. Person 3. obstipēscebat | 1. Person 1. obstipēscebāmus 2. Person 2. obstipēscebātis 3. Person 3. obstipēscebant |
| Perfekt | 1. Person 1. obstipuī 2. Person 2. obstipuisti 3. Person 3. obstipuit | 1. Person 1. obstipuimus 2. Person 2. obstipuistis 3. Person 3. obstipuērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. obstipuerō 2. Person 2. obstipueris 3. Person 3. obstipuerit | 1. Person 1. obstipuerimus 2. Person 2. obstipueritis 3. Person 3. obstipuerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. obstipueram 2. Person 2. obstipuerās 3. Person 3. obstipuerat | 1. Person 1. obstipuerāmus 2. Person 2. obstipuerātis 3. Person 3. obstipuerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. obstipēscam 2. Person 2. obstipēscās 3. Person 3. obstipēscat | 1. Person 1. obstipēscāmus 2. Person 2. obstipēscātis 3. Person 3. obstipēscant |
| Imperfekt | 1. Person 1. obstipēscerem 2. Person 2. obstipēscerēs 3. Person 3. obstipēsceret | 1. Person 1. obstipēscerēmus 2. Person 2. obstipēscerētis 3. Person 3. obstipēscerent |
| Perfekt | 1. Person 1. obstipuerim 2. Person 2. obstipueris 3. Person 3. obstipuerit | 1. Person 1. obstipuerimus 2. Person 2. obstipueritis 3. Person 3. obstipuerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. obstipuissem 2. Person 2. obstipuissēs 3. Person 3. obstipuisset | 1. Person 1. obstipuissēmus 2. Person 2. obstipuissētis 3. Person 3. obstipuissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | obstipēsce! | obstipēscite! |
| Futur | 2. Person 2. obstipēscito! 3. Person 3. obstipēscito! | 2. Person 2. obstipēscitōte! 3. Person 3. obstipēscunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | obstipēscere |
| Perfekt | obstipuisse |
| Futur | - |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | obstipēscens, obstipēscentis |
| Futur | - |
Gerundium
| Genitiv | obstipēscendī |
|---|---|
| Dativ | obstipēscendō |
| Akkusativ | ad obstipēscendum |
| Ablativ | obstipēscendō |
Supinum
| - |