obstipescere
<stipēscō, stipuī, - 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- ob-stipēscere → siehe „ob-stupēscere“ob-stipēscere → siehe „ob-stupēscere“
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. obstipēscō 2. Person 2. obstipēscis 3. Person 3. obstipēscit | 1. Person 1. obstipēscimus 2. Person 2. obstipēscitis 3. Person 3. obstipēscunt |
Futur | 1. Person 1. obstipēscam 2. Person 2. obstipēsces 3. Person 3. obstipēscet | 1. Person 1. obstipēscemus 2. Person 2. obstipēscetis 3. Person 3. obstipēscent |
Imperfekt | 1. Person 1. obstipēscebam 2. Person 2. obstipēscebās 3. Person 3. obstipēscebat | 1. Person 1. obstipēscebāmus 2. Person 2. obstipēscebātis 3. Person 3. obstipēscebant |
Perfekt | 1. Person 1. obstipuī 2. Person 2. obstipuisti 3. Person 3. obstipuit | 1. Person 1. obstipuimus 2. Person 2. obstipuistis 3. Person 3. obstipuērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. obstipuerō 2. Person 2. obstipueris 3. Person 3. obstipuerit | 1. Person 1. obstipuerimus 2. Person 2. obstipueritis 3. Person 3. obstipuerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. obstipueram 2. Person 2. obstipuerās 3. Person 3. obstipuerat | 1. Person 1. obstipuerāmus 2. Person 2. obstipuerātis 3. Person 3. obstipuerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. obstipēscam 2. Person 2. obstipēscās 3. Person 3. obstipēscat | 1. Person 1. obstipēscāmus 2. Person 2. obstipēscātis 3. Person 3. obstipēscant |
Imperfekt | 1. Person 1. obstipēscerem 2. Person 2. obstipēscerēs 3. Person 3. obstipēsceret | 1. Person 1. obstipēscerēmus 2. Person 2. obstipēscerētis 3. Person 3. obstipēscerent |
Perfekt | 1. Person 1. obstipuerim 2. Person 2. obstipueris 3. Person 3. obstipuerit | 1. Person 1. obstipuerimus 2. Person 2. obstipueritis 3. Person 3. obstipuerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. obstipuissem 2. Person 2. obstipuissēs 3. Person 3. obstipuisset | 1. Person 1. obstipuissēmus 2. Person 2. obstipuissētis 3. Person 3. obstipuissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | obstipēsce! | obstipēscite! |
Futur | 2. Person 2. obstipēscito! 3. Person 3. obstipēscito! | 2. Person 2. obstipēscitōte! 3. Person 3. obstipēscunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | obstipēscere |
Perfekt | obstipuisse |
Futur | - |
Partizip | |
---|---|
Präsens | obstipēscens, obstipēscentis |
Futur | - |
Gerundium
Genitiv | obstipēscendī |
---|---|
Dativ | obstipēscendō |
Akkusativ | ad obstipēscendum |
Ablativ | obstipēscendō |
Supinum
- |