observitare
<ō, āvī, - 1.> ||observare||Übersicht aller Übersetzungen
- eifrig beobachten (aliquid etwas)observitāreobservitāre
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. observitō 2. Person 2. observitās 3. Person 3. observitat | 1. Person 1. observitāmus 2. Person 2. observitātis 3. Person 3. observitant |
Futur | 1. Person 1. observitābō 2. Person 2. observitābis 3. Person 3. observitābit | 1. Person 1. observitābimus 2. Person 2. observitābitis 3. Person 3. observitābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. observitābam 2. Person 2. observitābās 3. Person 3. observitābat | 1. Person 1. observitābāmus 2. Person 2. observitābātis 3. Person 3. observitābant |
Perfekt | 1. Person 1. observitāvī 2. Person 2. observitāvisti 3. Person 3. observitāvit | 1. Person 1. observitāvimus 2. Person 2. observitāvistis 3. Person 3. observitāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. observitāverō 2. Person 2. observitāveris 3. Person 3. observitāverit | 1. Person 1. observitāverimus 2. Person 2. observitāveritis 3. Person 3. observitāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. observitāveram 2. Person 2. observitāverās 3. Person 3. observitāverat | 1. Person 1. observitāverāmus 2. Person 2. observitāverātis 3. Person 3. observitāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. observitem 2. Person 2. observitēs 3. Person 3. observitet | 1. Person 1. observitēmus 2. Person 2. observitētis 3. Person 3. observitent |
Imperfekt | 1. Person 1. observitārem 2. Person 2. observitārēs 3. Person 3. observitāret | 1. Person 1. observitārēmus 2. Person 2. observitārētis 3. Person 3. observitārent |
Perfekt | 1. Person 1. observitāverim 2. Person 2. observitāveris 3. Person 3. observitāverit | 1. Person 1. observitāverimus 2. Person 2. observitāveritis 3. Person 3. observitāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. observitāvissem 2. Person 2. observitāvissēs 3. Person 3. observitāvisset | 1. Person 1. observitāvissēmus 2. Person 2. observitāvissētis 3. Person 3. observitāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | observitā! | observitāte! |
Futur | 2. Person 2. observitāto! 3. Person 3. observitāto! | 2. Person 2. observitātōte! 3. Person 3. observitanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | observitāre |
Perfekt | observitāvisse |
Futur | - |
Partizip | |
---|---|
Präsens | observitāns, observitantis |
Futur | - |
Gerundium
Genitiv | observitandī |
---|---|
Dativ | observitandō |
Akkusativ | ad observitandum |
Ablativ | observitandō |
Supinum
- |