obrepere
<rēpō, rēpsī, rēptum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- heranschleichen (alicui/alicui rei an j-n/an etwas)ob-rēpere figurativ, in übertragenem Sinnfigob-rēpere figurativ, in übertragenem Sinnfig
- überfallen, überraschen (alicui jemanden)ob-rēpereob-rēpere
- unbemerkt eindringen (in aliquid in etwas)ob-rēpereob-rēpere
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. obrēpō 2. Person 2. obrēpis 3. Person 3. obrēpit | 1. Person 1. obrēpimus 2. Person 2. obrēpitis 3. Person 3. obrēpunt |
| Futur | 1. Person 1. obrēpam 2. Person 2. obrēpes 3. Person 3. obrēpet | 1. Person 1. obrēpemus 2. Person 2. obrēpetis 3. Person 3. obrēpent |
| Imperfekt | 1. Person 1. obrēpebam 2. Person 2. obrēpebās 3. Person 3. obrēpebat | 1. Person 1. obrēpebāmus 2. Person 2. obrēpebātis 3. Person 3. obrēpebant |
| Perfekt | 1. Person 1. obrēpsī 2. Person 2. obrēpsisti 3. Person 3. obrēpsit | 1. Person 1. obrēpsimus 2. Person 2. obrēpsistis 3. Person 3. obrēpsērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. obrēpserō 2. Person 2. obrēpseris 3. Person 3. obrēpserit | 1. Person 1. obrēpserimus 2. Person 2. obrēpseritis 3. Person 3. obrēpserint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. obrēpseram 2. Person 2. obrēpserās 3. Person 3. obrēpserat | 1. Person 1. obrēpserāmus 2. Person 2. obrēpserātis 3. Person 3. obrēpserant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. obrēpam 2. Person 2. obrēpās 3. Person 3. obrēpat | 1. Person 1. obrēpāmus 2. Person 2. obrēpātis 3. Person 3. obrēpant |
| Imperfekt | 1. Person 1. obrēperem 2. Person 2. obrēperēs 3. Person 3. obrēperet | 1. Person 1. obrēperēmus 2. Person 2. obrēperētis 3. Person 3. obrēperent |
| Perfekt | 1. Person 1. obrēpserim 2. Person 2. obrēpseris 3. Person 3. obrēpserit | 1. Person 1. obrēpserimus 2. Person 2. obrēpseritis 3. Person 3. obrēpserint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. obrēpsissem 2. Person 2. obrēpsissēs 3. Person 3. obrēpsisset | 1. Person 1. obrēpsissēmus 2. Person 2. obrēpsissētis 3. Person 3. obrēpsissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | obrēpe! | obrēpite! |
| Futur | 2. Person 2. obrēpito! 3. Person 3. obrēpito! | 2. Person 2. obrēpitōte! 3. Person 3. obrēpunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | obrēpere |
| Perfekt | obrēpsisse |
| Futur | obrēptūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | obrēpens, obrēpentis |
| Futur | obrēptūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | obrēpendī |
|---|---|
| Dativ | obrēpendō |
| Akkusativ | ad obrēpendum |
| Ablativ | obrēpendō |
Supinum
| obrēptum |