mingere
<mingō, mīnxī, mīnctum/mictum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. mingō 2. Person 2. mingis 3. Person 3. mingit | 1. Person 1. mingimus 2. Person 2. mingitis 3. Person 3. mingunt |
| Futur | 1. Person 1. mingam 2. Person 2. minges 3. Person 3. minget | 1. Person 1. mingemus 2. Person 2. mingetis 3. Person 3. mingent |
| Imperfekt | 1. Person 1. mingebam 2. Person 2. mingebās 3. Person 3. mingebat | 1. Person 1. mingebāmus 2. Person 2. mingebātis 3. Person 3. mingebant |
| Perfekt | 1. Person 1. mīnxī 2. Person 2. mīnxisti 3. Person 3. mīnxit | 1. Person 1. mīnximus 2. Person 2. mīnxistis 3. Person 3. mīnxērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. mīnxerō 2. Person 2. mīnxeris 3. Person 3. mīnxerit | 1. Person 1. mīnxerimus 2. Person 2. mīnxeritis 3. Person 3. mīnxerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. mīnxeram 2. Person 2. mīnxerās 3. Person 3. mīnxerat | 1. Person 1. mīnxerāmus 2. Person 2. mīnxerātis 3. Person 3. mīnxerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. mingam 2. Person 2. mingās 3. Person 3. mingat | 1. Person 1. mingāmus 2. Person 2. mingātis 3. Person 3. mingant |
| Imperfekt | 1. Person 1. mingerem 2. Person 2. mingerēs 3. Person 3. mingeret | 1. Person 1. mingerēmus 2. Person 2. mingerētis 3. Person 3. mingerent |
| Perfekt | 1. Person 1. mīnxerim 2. Person 2. mīnxeris 3. Person 3. mīnxerit | 1. Person 1. mīnxerimus 2. Person 2. mīnxeritis 3. Person 3. mīnxerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. mīnxissem 2. Person 2. mīnxissēs 3. Person 3. mīnxisset | 1. Person 1. mīnxissēmus 2. Person 2. mīnxissētis 3. Person 3. mīnxissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | minge! | mingite! |
| Futur | 2. Person 2. mingito! 3. Person 3. mingito! | 2. Person 2. mingitōte! 3. Person 3. mingunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | mingere |
| Perfekt | mīnxisse |
| Futur | mī(n)ctūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | mingens, mingentis |
| Futur | mī(n)ctūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | mingendī |
|---|---|
| Dativ | mingendō |
| Akkusativ | ad mingendum |
| Ablativ | mingendō |
Supinum
| mī(n)ctum |