Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. meritō 2. Person 2. meritās 3. Person 3. meritat | 1. Person 1. meritāmus 2. Person 2. meritātis 3. Person 3. meritant |
Futur | 1. Person 1. meritābō 2. Person 2. meritābis 3. Person 3. meritābit | 1. Person 1. meritābimus 2. Person 2. meritābitis 3. Person 3. meritābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. meritābam 2. Person 2. meritābās 3. Person 3. meritābat | 1. Person 1. meritābāmus 2. Person 2. meritābātis 3. Person 3. meritābant |
Perfekt | 1. Person 1. meritāvī 2. Person 2. meritāvisti 3. Person 3. meritāvit | 1. Person 1. meritāvimus 2. Person 2. meritāvistis 3. Person 3. meritāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. meritāverō 2. Person 2. meritāveris 3. Person 3. meritāverit | 1. Person 1. meritāverimus 2. Person 2. meritāveritis 3. Person 3. meritāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. meritāveram 2. Person 2. meritāverās 3. Person 3. meritāverat | 1. Person 1. meritāverāmus 2. Person 2. meritāverātis 3. Person 3. meritāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. meritem 2. Person 2. meritēs 3. Person 3. meritet | 1. Person 1. meritēmus 2. Person 2. meritētis 3. Person 3. meritent |
Imperfekt | 1. Person 1. meritārem 2. Person 2. meritārēs 3. Person 3. meritāret | 1. Person 1. meritārēmus 2. Person 2. meritārētis 3. Person 3. meritārent |
Perfekt | 1. Person 1. meritāverim 2. Person 2. meritāveris 3. Person 3. meritāverit | 1. Person 1. meritāverimus 2. Person 2. meritāveritis 3. Person 3. meritāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. meritāvissem 2. Person 2. meritāvissēs 3. Person 3. meritāvisset | 1. Person 1. meritāvissēmus 2. Person 2. meritāvissētis 3. Person 3. meritāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | meritā! | meritāte! |
Futur | 2. Person 2. meritāto! 3. Person 3. meritāto! | 2. Person 2. meritātōte! 3. Person 3. meritanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | meritāre |
Perfekt | meritāvisse |
Futur | meritātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | meritāns, meritantis |
Futur | meritātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | meritandī |
---|---|
Dativ | meritandō |
Akkusativ | ad meritandum |
Ablativ | meritandō |
Supinum
meritātum |