locitare
<ō, locitare, - 1.> ||locare||P. Terentius Afer Ter.Übersicht aller Übersetzungen
- verpachtenlocitārelocitāre
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. locitō 2. Person 2. locitās 3. Person 3. locitat | 1. Person 1. locitāmus 2. Person 2. locitātis 3. Person 3. locitant |
Futur | 1. Person 1. locitābō 2. Person 2. locitābis 3. Person 3. locitābit | 1. Person 1. locitābimus 2. Person 2. locitābitis 3. Person 3. locitābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. locitābam 2. Person 2. locitābās 3. Person 3. locitābat | 1. Person 1. locitābāmus 2. Person 2. locitābātis 3. Person 3. locitābant |
Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Futur 2 | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. locitem 2. Person 2. locitēs 3. Person 3. locitet | 1. Person 1. locitēmus 2. Person 2. locitētis 3. Person 3. locitent |
Imperfekt | 1. Person 1. locitārem 2. Person 2. locitārēs 3. Person 3. locitāret | 1. Person 1. locitārēmus 2. Person 2. locitārētis 3. Person 3. locitārent |
Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | locitā! | locitāte! |
Futur | 2. Person 2. locitāto! 3. Person 3. locitāto! | 2. Person 2. locitātōte! 3. Person 3. locitanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | locitāre |
Perfekt | - |
Futur | - |
Partizip | |
---|---|
Präsens | locitāns, locitantis |
Futur | - |
Gerundium
Genitiv | locitandī |
---|---|
Dativ | locitandō |
Akkusativ | ad locitandum |
Ablativ | locitandō |
Supinum
- |