intromittere
<mittō, mīsī, missum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. intrōmittō 2. Person 2. intrōmittis 3. Person 3. intrōmittit | 1. Person 1. intrōmittimus 2. Person 2. intrōmittitis 3. Person 3. intrōmittunt |
| Futur | 1. Person 1. intrōmittam 2. Person 2. intrōmittes 3. Person 3. intrōmittet | 1. Person 1. intrōmittemus 2. Person 2. intrōmittetis 3. Person 3. intrōmittent |
| Imperfekt | 1. Person 1. intrōmittebam 2. Person 2. intrōmittebās 3. Person 3. intrōmittebat | 1. Person 1. intrōmittebāmus 2. Person 2. intrōmittebātis 3. Person 3. intrōmittebant |
| Perfekt | 1. Person 1. intrōmīsī 2. Person 2. intrōmīsisti 3. Person 3. intrōmīsit | 1. Person 1. intrōmīsimus 2. Person 2. intrōmīsistis 3. Person 3. intrōmīsērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. intrōmīserō 2. Person 2. intrōmīseris 3. Person 3. intrōmīserit | 1. Person 1. intrōmīserimus 2. Person 2. intrōmīseritis 3. Person 3. intrōmīserint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. intrōmīseram 2. Person 2. intrōmīserās 3. Person 3. intrōmīserat | 1. Person 1. intrōmīserāmus 2. Person 2. intrōmīserātis 3. Person 3. intrōmīserant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. intrōmittam 2. Person 2. intrōmittās 3. Person 3. intrōmittat | 1. Person 1. intrōmittāmus 2. Person 2. intrōmittātis 3. Person 3. intrōmittant |
| Imperfekt | 1. Person 1. intrōmitterem 2. Person 2. intrōmitterēs 3. Person 3. intrōmitteret | 1. Person 1. intrōmitterēmus 2. Person 2. intrōmitterētis 3. Person 3. intrōmitterent |
| Perfekt | 1. Person 1. intrōmīserim 2. Person 2. intrōmīseris 3. Person 3. intrōmīserit | 1. Person 1. intrōmīserimus 2. Person 2. intrōmīseritis 3. Person 3. intrōmīserint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. intrōmīsissem 2. Person 2. intrōmīsissēs 3. Person 3. intrōmīsisset | 1. Person 1. intrōmīsissēmus 2. Person 2. intrōmīsissētis 3. Person 3. intrōmīsissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | intrōmitte! | intrōmittite! |
| Futur | 2. Person 2. intrōmittito! 3. Person 3. intrōmittito! | 2. Person 2. intrōmittitōte! 3. Person 3. intrōmittunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | intrōmittere |
| Perfekt | intrōmīsisse |
| Futur | intrōmissūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | intrōmittens, intrōmittentis |
| Futur | intrōmissūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | intrōmittendī |
|---|---|
| Dativ | intrōmittendō |
| Akkusativ | ad intrōmittendum |
| Ablativ | intrōmittendō |
Supinum
| intrōmissum |