insonare
intransitives Verb v/i <sonō, sonuī, sonitum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. īnsonō 2. Person 2. īnsonās 3. Person 3. īnsonat | 1. Person 1. īnsonāmus 2. Person 2. īnsonātis 3. Person 3. īnsonant |
Futur | 1. Person 1. īnsonābō 2. Person 2. īnsonābis 3. Person 3. īnsonābit | 1. Person 1. īnsonābimus 2. Person 2. īnsonābitis 3. Person 3. īnsonābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. īnsonābam 2. Person 2. īnsonābās 3. Person 3. īnsonābat | 1. Person 1. īnsonābāmus 2. Person 2. īnsonābātis 3. Person 3. īnsonābant |
Perfekt | 1. Person 1. īnsonuī 2. Person 2. īnsonuisti 3. Person 3. īnsonuit | 1. Person 1. īnsonuimus 2. Person 2. īnsonuistis 3. Person 3. īnsonuērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. īnsonuerō 2. Person 2. īnsonueris 3. Person 3. īnsonuerit | 1. Person 1. īnsonuerimus 2. Person 2. īnsonueritis 3. Person 3. īnsonuerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. īnsonueram 2. Person 2. īnsonuerās 3. Person 3. īnsonuerat | 1. Person 1. īnsonuerāmus 2. Person 2. īnsonuerātis 3. Person 3. īnsonuerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. īnsonem 2. Person 2. īnsonēs 3. Person 3. īnsonet | 1. Person 1. īnsonēmus 2. Person 2. īnsonētis 3. Person 3. īnsonent |
Imperfekt | 1. Person 1. īnsonārem 2. Person 2. īnsonārēs 3. Person 3. īnsonāret | 1. Person 1. īnsonārēmus 2. Person 2. īnsonārētis 3. Person 3. īnsonārent |
Perfekt | 1. Person 1. īnsonuerim 2. Person 2. īnsonueris 3. Person 3. īnsonuerit | 1. Person 1. īnsonuerimus 2. Person 2. īnsonueritis 3. Person 3. īnsonuerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. īnsonuissem 2. Person 2. īnsonuissēs 3. Person 3. īnsonuisset | 1. Person 1. īnsonuissēmus 2. Person 2. īnsonuissētis 3. Person 3. īnsonuissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | īnsonā! | īnsonāte! |
Futur | 2. Person 2. īnsonāto! 3. Person 3. īnsonāto! | 2. Person 2. īnsonātōte! 3. Person 3. īnsonanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | īnsonāre |
Perfekt | īnsonuisse |
Futur | īnsonitūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | īnsonāns, īnsonantis |
Futur | īnsonītūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | īnsonandī |
---|---|
Dativ | īnsonandō |
Akkusativ | ad īnsonandum |
Ablativ | īnsonandō |
Supinum
īnsonitum |
insonare
transitives Verb v/t <sonō, sonuī, sonitum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. īnsonō 2. Person 2. īnsonās 3. Person 3. īnsonat | 1. Person 1. īnsonāmus 2. Person 2. īnsonātis 3. Person 3. īnsonant |
Futur | 1. Person 1. īnsonābō 2. Person 2. īnsonābis 3. Person 3. īnsonābit | 1. Person 1. īnsonābimus 2. Person 2. īnsonābitis 3. Person 3. īnsonābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. īnsonābam 2. Person 2. īnsonābās 3. Person 3. īnsonābat | 1. Person 1. īnsonābāmus 2. Person 2. īnsonābātis 3. Person 3. īnsonābant |
Perfekt | 1. Person 1. īnsonuī 2. Person 2. īnsonuisti 3. Person 3. īnsonuit | 1. Person 1. īnsonuimus 2. Person 2. īnsonuistis 3. Person 3. īnsonuērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. īnsonuerō 2. Person 2. īnsonueris 3. Person 3. īnsonuerit | 1. Person 1. īnsonuerimus 2. Person 2. īnsonueritis 3. Person 3. īnsonuerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. īnsonueram 2. Person 2. īnsonuerās 3. Person 3. īnsonuerat | 1. Person 1. īnsonuerāmus 2. Person 2. īnsonuerātis 3. Person 3. īnsonuerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. īnsonem 2. Person 2. īnsonēs 3. Person 3. īnsonet | 1. Person 1. īnsonēmus 2. Person 2. īnsonētis 3. Person 3. īnsonent |
Imperfekt | 1. Person 1. īnsonārem 2. Person 2. īnsonārēs 3. Person 3. īnsonāret | 1. Person 1. īnsonārēmus 2. Person 2. īnsonārētis 3. Person 3. īnsonārent |
Perfekt | 1. Person 1. īnsonuerim 2. Person 2. īnsonueris 3. Person 3. īnsonuerit | 1. Person 1. īnsonuerimus 2. Person 2. īnsonueritis 3. Person 3. īnsonuerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. īnsonuissem 2. Person 2. īnsonuissēs 3. Person 3. īnsonuisset | 1. Person 1. īnsonuissēmus 2. Person 2. īnsonuissētis 3. Person 3. īnsonuissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | īnsonā! | īnsonāte! |
Futur | 2. Person 2. īnsonāto! 3. Person 3. īnsonāto! | 2. Person 2. īnsonātōte! 3. Person 3. īnsonanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | īnsonāre |
Perfekt | īnsonuisse |
Futur | īnsonitūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | īnsonāns, īnsonantis |
Futur | īnsonītūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | īnsonandī |
---|---|
Dativ | īnsonandō |
Akkusativ | ad īnsonandum |
Ablativ | īnsonandō |
Supinum
īnsonitum |