Übersicht aller Übersetzungen
- īn-sinuāre
- eindringen lassenīn-sinuāre figurativ, in übertragenem Sinnfigīn-sinuāre figurativ, in übertragenem Sinnfig
- se insinuaresich hineindrängen, eindringen (in aliquid / alicui rei / inter aliquid in etwas)se insinuare
- se insinuare figurativ, in übertragenem Sinnfigsich einschmeicheln, sich einschleichen (alicui bei jemandem), (in aliquid in etwas)se insinuare figurativ, in übertragenem Sinnfig
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. īnsinuō 2. Person 2. īnsinuās 3. Person 3. īnsinuat | 1. Person 1. īnsinuāmus 2. Person 2. īnsinuātis 3. Person 3. īnsinuant |
Futur | 1. Person 1. īnsinuābō 2. Person 2. īnsinuābis 3. Person 3. īnsinuābit | 1. Person 1. īnsinuābimus 2. Person 2. īnsinuābitis 3. Person 3. īnsinuābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. īnsinuābam 2. Person 2. īnsinuābās 3. Person 3. īnsinuābat | 1. Person 1. īnsinuābāmus 2. Person 2. īnsinuābātis 3. Person 3. īnsinuābant |
Perfekt | 1. Person 1. īnsinuāvī 2. Person 2. īnsinuāvisti 3. Person 3. īnsinuāvit | 1. Person 1. īnsinuāvimus 2. Person 2. īnsinuāvistis 3. Person 3. īnsinuāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. īnsinuāverō 2. Person 2. īnsinuāveris 3. Person 3. īnsinuāverit | 1. Person 1. īnsinuāverimus 2. Person 2. īnsinuāveritis 3. Person 3. īnsinuāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. īnsinuāveram 2. Person 2. īnsinuāverās 3. Person 3. īnsinuāverat | 1. Person 1. īnsinuāverāmus 2. Person 2. īnsinuāverātis 3. Person 3. īnsinuāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. īnsinuem 2. Person 2. īnsinuēs 3. Person 3. īnsinuet | 1. Person 1. īnsinuēmus 2. Person 2. īnsinuētis 3. Person 3. īnsinuent |
Imperfekt | 1. Person 1. īnsinuārem 2. Person 2. īnsinuārēs 3. Person 3. īnsinuāret | 1. Person 1. īnsinuārēmus 2. Person 2. īnsinuārētis 3. Person 3. īnsinuārent |
Perfekt | 1. Person 1. īnsinuāverim 2. Person 2. īnsinuāveris 3. Person 3. īnsinuāverit | 1. Person 1. īnsinuāverimus 2. Person 2. īnsinuāveritis 3. Person 3. īnsinuāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. īnsinuāvissem 2. Person 2. īnsinuāvissēs 3. Person 3. īnsinuāvisset | 1. Person 1. īnsinuāvissēmus 2. Person 2. īnsinuāvissētis 3. Person 3. īnsinuāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | īnsinuā! | īnsinuāte! |
Futur | 2. Person 2. īnsinuāto! 3. Person 3. īnsinuāto! | 2. Person 2. īnsinuātōte! 3. Person 3. īnsinuanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | īnsinuāre |
Perfekt | īnsinuāvisse |
Futur | īnsinuātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | īnsinuāns, īnsinuantis |
Futur | īnsinuātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | īnsinuandī |
---|---|
Dativ | īnsinuandō |
Akkusativ | ad īnsinuandum |
Ablativ | īnsinuandō |
Supinum
īnsinuātum |
Übersicht aller Übersetzungen
- sich hineindrängen, eindringen (in aliquid / alicui rei / inter aliquid in etwas)īn-sinuāreīn-sinuāre
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. īnsinuō 2. Person 2. īnsinuās 3. Person 3. īnsinuat | 1. Person 1. īnsinuāmus 2. Person 2. īnsinuātis 3. Person 3. īnsinuant |
Futur | 1. Person 1. īnsinuābō 2. Person 2. īnsinuābis 3. Person 3. īnsinuābit | 1. Person 1. īnsinuābimus 2. Person 2. īnsinuābitis 3. Person 3. īnsinuābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. īnsinuābam 2. Person 2. īnsinuābās 3. Person 3. īnsinuābat | 1. Person 1. īnsinuābāmus 2. Person 2. īnsinuābātis 3. Person 3. īnsinuābant |
Perfekt | 1. Person 1. īnsinuāvī 2. Person 2. īnsinuāvisti 3. Person 3. īnsinuāvit | 1. Person 1. īnsinuāvimus 2. Person 2. īnsinuāvistis 3. Person 3. īnsinuāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. īnsinuāverō 2. Person 2. īnsinuāveris 3. Person 3. īnsinuāverit | 1. Person 1. īnsinuāverimus 2. Person 2. īnsinuāveritis 3. Person 3. īnsinuāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. īnsinuāveram 2. Person 2. īnsinuāverās 3. Person 3. īnsinuāverat | 1. Person 1. īnsinuāverāmus 2. Person 2. īnsinuāverātis 3. Person 3. īnsinuāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. īnsinuem 2. Person 2. īnsinuēs 3. Person 3. īnsinuet | 1. Person 1. īnsinuēmus 2. Person 2. īnsinuētis 3. Person 3. īnsinuent |
Imperfekt | 1. Person 1. īnsinuārem 2. Person 2. īnsinuārēs 3. Person 3. īnsinuāret | 1. Person 1. īnsinuārēmus 2. Person 2. īnsinuārētis 3. Person 3. īnsinuārent |
Perfekt | 1. Person 1. īnsinuāverim 2. Person 2. īnsinuāveris 3. Person 3. īnsinuāverit | 1. Person 1. īnsinuāverimus 2. Person 2. īnsinuāveritis 3. Person 3. īnsinuāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. īnsinuāvissem 2. Person 2. īnsinuāvissēs 3. Person 3. īnsinuāvisset | 1. Person 1. īnsinuāvissēmus 2. Person 2. īnsinuāvissētis 3. Person 3. īnsinuāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | īnsinuā! | īnsinuāte! |
Futur | 2. Person 2. īnsinuāto! 3. Person 3. īnsinuāto! | 2. Person 2. īnsinuātōte! 3. Person 3. īnsinuanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | īnsinuāre |
Perfekt | īnsinuāvisse |
Futur | īnsinuātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | īnsinuāns, īnsinuantis |
Futur | īnsinuātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | īnsinuandī |
---|---|
Dativ | īnsinuandō |
Akkusativ | ad īnsinuandum |
Ablativ | īnsinuandō |
Supinum
īnsinuātum |
Übersicht aller Übersetzungen
- sich hineindrängen, eindringen (in aliquid / alicui rei / inter aliquid in etwas)īn-sinuāreīn-sinuāre
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. īnsinuō 2. Person 2. īnsinuās 3. Person 3. īnsinuat | 1. Person 1. īnsinuāmus 2. Person 2. īnsinuātis 3. Person 3. īnsinuant |
Futur | 1. Person 1. īnsinuābō 2. Person 2. īnsinuābis 3. Person 3. īnsinuābit | 1. Person 1. īnsinuābimus 2. Person 2. īnsinuābitis 3. Person 3. īnsinuābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. īnsinuābam 2. Person 2. īnsinuābās 3. Person 3. īnsinuābat | 1. Person 1. īnsinuābāmus 2. Person 2. īnsinuābātis 3. Person 3. īnsinuābant |
Perfekt | 1. Person 1. īnsinuāvī 2. Person 2. īnsinuāvisti 3. Person 3. īnsinuāvit | 1. Person 1. īnsinuāvimus 2. Person 2. īnsinuāvistis 3. Person 3. īnsinuāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. īnsinuāverō 2. Person 2. īnsinuāveris 3. Person 3. īnsinuāverit | 1. Person 1. īnsinuāverimus 2. Person 2. īnsinuāveritis 3. Person 3. īnsinuāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. īnsinuāveram 2. Person 2. īnsinuāverās 3. Person 3. īnsinuāverat | 1. Person 1. īnsinuāverāmus 2. Person 2. īnsinuāverātis 3. Person 3. īnsinuāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. īnsinuem 2. Person 2. īnsinuēs 3. Person 3. īnsinuet | 1. Person 1. īnsinuēmus 2. Person 2. īnsinuētis 3. Person 3. īnsinuent |
Imperfekt | 1. Person 1. īnsinuārem 2. Person 2. īnsinuārēs 3. Person 3. īnsinuāret | 1. Person 1. īnsinuārēmus 2. Person 2. īnsinuārētis 3. Person 3. īnsinuārent |
Perfekt | 1. Person 1. īnsinuāverim 2. Person 2. īnsinuāveris 3. Person 3. īnsinuāverit | 1. Person 1. īnsinuāverimus 2. Person 2. īnsinuāveritis 3. Person 3. īnsinuāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. īnsinuāvissem 2. Person 2. īnsinuāvissēs 3. Person 3. īnsinuāvisset | 1. Person 1. īnsinuāvissēmus 2. Person 2. īnsinuāvissētis 3. Person 3. īnsinuāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | īnsinuā! | īnsinuāte! |
Futur | 2. Person 2. īnsinuāto! 3. Person 3. īnsinuāto! | 2. Person 2. īnsinuātōte! 3. Person 3. īnsinuanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | īnsinuāre |
Perfekt | īnsinuāvisse |
Futur | īnsinuātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | īnsinuāns, īnsinuantis |
Futur | īnsinuātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | īnsinuandī |
---|---|
Dativ | īnsinuandō |
Akkusativ | ad īnsinuandum |
Ablativ | īnsinuandō |
Supinum
īnsinuātum |