inscendere
intransitives Verb v/i <scendō, scendī, scēnsum 3.> ||scandere||Übersicht aller Übersetzungen
- hineinsteigen, hinaufsteigenīn-scendereīn-scendere
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. īnscendō 2. Person 2. īnscendis 3. Person 3. īnscendit | 1. Person 1. īnscendimus 2. Person 2. īnscenditis 3. Person 3. īnscendunt |
Futur | 1. Person 1. īnscendam 2. Person 2. īnscendes 3. Person 3. īnscendet | 1. Person 1. īnscendemus 2. Person 2. īnscendetis 3. Person 3. īnscendent |
Imperfekt | 1. Person 1. īnscendebam 2. Person 2. īnscendebās 3. Person 3. īnscendebat | 1. Person 1. īnscendebāmus 2. Person 2. īnscendebātis 3. Person 3. īnscendebant |
Perfekt | 1. Person 1. īnscendī 2. Person 2. īnscendisti 3. Person 3. īnscendit | 1. Person 1. īnscendimus 2. Person 2. īnscendistis 3. Person 3. īnscendērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. īnscenderō 2. Person 2. īnscenderis 3. Person 3. īnscenderit | 1. Person 1. īnscenderimus 2. Person 2. īnscenderitis 3. Person 3. īnscenderint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. īnscenderam 2. Person 2. īnscenderās 3. Person 3. īnscenderat | 1. Person 1. īnscenderāmus 2. Person 2. īnscenderātis 3. Person 3. īnscenderant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. īnscendam 2. Person 2. īnscendās 3. Person 3. īnscendat | 1. Person 1. īnscendāmus 2. Person 2. īnscendātis 3. Person 3. īnscendant |
Imperfekt | 1. Person 1. īnscenderem 2. Person 2. īnscenderēs 3. Person 3. īnscenderet | 1. Person 1. īnscenderēmus 2. Person 2. īnscenderētis 3. Person 3. īnscenderent |
Perfekt | 1. Person 1. īnscenderim 2. Person 2. īnscenderis 3. Person 3. īnscenderit | 1. Person 1. īnscenderimus 2. Person 2. īnscenderitis 3. Person 3. īnscenderint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. īnscendissem 2. Person 2. īnscendissēs 3. Person 3. īnscendisset | 1. Person 1. īnscendissēmus 2. Person 2. īnscendissētis 3. Person 3. īnscendissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | īnscende! | īnscendite! |
Futur | 2. Person 2. īnscendito! 3. Person 3. īnscendito! | 2. Person 2. īnscenditōte! 3. Person 3. īnscendunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | īnscendere |
Perfekt | īnscendisse |
Futur | īnscēnsūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | īnscendens, īnscendentis |
Futur | īnscēnsūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | īnscendendī |
---|---|
Dativ | īnscendendō |
Akkusativ | ad īnscendendum |
Ablativ | īnscendendō |
Supinum
īnscēnsum |
inscendere
transitives Verb v/t <scendō, scendī, scēnsum 3.> ||scandere|| (vorklassischvkl.,nachklassisch nachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
- besteigen (equum ein Pferd), (scaenam die Bühne)īn-scendereīn-scendere
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. īnscendō 2. Person 2. īnscendis 3. Person 3. īnscendit | 1. Person 1. īnscendimus 2. Person 2. īnscenditis 3. Person 3. īnscendunt |
Futur | 1. Person 1. īnscendam 2. Person 2. īnscendes 3. Person 3. īnscendet | 1. Person 1. īnscendemus 2. Person 2. īnscendetis 3. Person 3. īnscendent |
Imperfekt | 1. Person 1. īnscendebam 2. Person 2. īnscendebās 3. Person 3. īnscendebat | 1. Person 1. īnscendebāmus 2. Person 2. īnscendebātis 3. Person 3. īnscendebant |
Perfekt | 1. Person 1. īnscendī 2. Person 2. īnscendisti 3. Person 3. īnscendit | 1. Person 1. īnscendimus 2. Person 2. īnscendistis 3. Person 3. īnscendērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. īnscenderō 2. Person 2. īnscenderis 3. Person 3. īnscenderit | 1. Person 1. īnscenderimus 2. Person 2. īnscenderitis 3. Person 3. īnscenderint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. īnscenderam 2. Person 2. īnscenderās 3. Person 3. īnscenderat | 1. Person 1. īnscenderāmus 2. Person 2. īnscenderātis 3. Person 3. īnscenderant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. īnscendam 2. Person 2. īnscendās 3. Person 3. īnscendat | 1. Person 1. īnscendāmus 2. Person 2. īnscendātis 3. Person 3. īnscendant |
Imperfekt | 1. Person 1. īnscenderem 2. Person 2. īnscenderēs 3. Person 3. īnscenderet | 1. Person 1. īnscenderēmus 2. Person 2. īnscenderētis 3. Person 3. īnscenderent |
Perfekt | 1. Person 1. īnscenderim 2. Person 2. īnscenderis 3. Person 3. īnscenderit | 1. Person 1. īnscenderimus 2. Person 2. īnscenderitis 3. Person 3. īnscenderint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. īnscendissem 2. Person 2. īnscendissēs 3. Person 3. īnscendisset | 1. Person 1. īnscendissēmus 2. Person 2. īnscendissētis 3. Person 3. īnscendissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | īnscende! | īnscendite! |
Futur | 2. Person 2. īnscendito! 3. Person 3. īnscendito! | 2. Person 2. īnscenditōte! 3. Person 3. īnscendunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | īnscendere |
Perfekt | īnscendisse |
Futur | īnscēnsūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | īnscendens, īnscendentis |
Futur | īnscēnsūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | īnscendendī |
---|---|
Dativ | īnscendendō |
Akkusativ | ad īnscendendum |
Ablativ | īnscendendō |
Supinum
īnscēnsum |