scandere
intransitives Verb v/i <scandō, scandī, scānsum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- aufsteigen, hinaufsteigenscanderescandere
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. scandō 2. Person 2. scandis 3. Person 3. scandit | 1. Person 1. scandimus 2. Person 2. scanditis 3. Person 3. scandunt |
| Futur | 1. Person 1. scandam 2. Person 2. scandes 3. Person 3. scandet | 1. Person 1. scandemus 2. Person 2. scandetis 3. Person 3. scandent |
| Imperfekt | 1. Person 1. scandebam 2. Person 2. scandebās 3. Person 3. scandebat | 1. Person 1. scandebāmus 2. Person 2. scandebātis 3. Person 3. scandebant |
| Perfekt | 1. Person 1. scandī 2. Person 2. scandisti 3. Person 3. scandit | 1. Person 1. scandimus 2. Person 2. scandistis 3. Person 3. scandērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. scanderō 2. Person 2. scanderis 3. Person 3. scanderit | 1. Person 1. scanderimus 2. Person 2. scanderitis 3. Person 3. scanderint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. scanderam 2. Person 2. scanderās 3. Person 3. scanderat | 1. Person 1. scanderāmus 2. Person 2. scanderātis 3. Person 3. scanderant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. scandam 2. Person 2. scandās 3. Person 3. scandat | 1. Person 1. scandāmus 2. Person 2. scandātis 3. Person 3. scandant |
| Imperfekt | 1. Person 1. scanderem 2. Person 2. scanderēs 3. Person 3. scanderet | 1. Person 1. scanderēmus 2. Person 2. scanderētis 3. Person 3. scanderent |
| Perfekt | 1. Person 1. scanderim 2. Person 2. scanderis 3. Person 3. scanderit | 1. Person 1. scanderimus 2. Person 2. scanderitis 3. Person 3. scanderint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. scandissem 2. Person 2. scandissēs 3. Person 3. scandisset | 1. Person 1. scandissēmus 2. Person 2. scandissētis 3. Person 3. scandissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | scande! | scandite! |
| Futur | 2. Person 2. scandito! 3. Person 3. scandito! | 2. Person 2. scanditōte! 3. Person 3. scandunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | scandere |
| Perfekt | scandisse |
| Futur | scānsūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | scandens, scandentis |
| Futur | scānsūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | scandendī |
|---|---|
| Dativ | scandendō |
| Akkusativ | ad scandendum |
| Ablativ | scandendō |
Supinum
| scānsum |
scandere
transitives Verb v/t <scandō, scandī, scānsum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- besteigen, ersteigenscandere (unklassischunkl.) poetischpoetscandere (unklassischunkl.) poetischpoet
- Capitolium atque arcem scandereT. Livius Liv.das Kapitol und die Burg erklimmenCapitolium atque arcem scandereT. Livius Liv.
- scandere equumein Pferd besteigenscandere equum
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. scandō 2. Person 2. scandis 3. Person 3. scandit | 1. Person 1. scandimus 2. Person 2. scanditis 3. Person 3. scandunt |
| Futur | 1. Person 1. scandam 2. Person 2. scandes 3. Person 3. scandet | 1. Person 1. scandemus 2. Person 2. scandetis 3. Person 3. scandent |
| Imperfekt | 1. Person 1. scandebam 2. Person 2. scandebās 3. Person 3. scandebat | 1. Person 1. scandebāmus 2. Person 2. scandebātis 3. Person 3. scandebant |
| Perfekt | 1. Person 1. scandī 2. Person 2. scandisti 3. Person 3. scandit | 1. Person 1. scandimus 2. Person 2. scandistis 3. Person 3. scandērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. scanderō 2. Person 2. scanderis 3. Person 3. scanderit | 1. Person 1. scanderimus 2. Person 2. scanderitis 3. Person 3. scanderint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. scanderam 2. Person 2. scanderās 3. Person 3. scanderat | 1. Person 1. scanderāmus 2. Person 2. scanderātis 3. Person 3. scanderant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. scandam 2. Person 2. scandās 3. Person 3. scandat | 1. Person 1. scandāmus 2. Person 2. scandātis 3. Person 3. scandant |
| Imperfekt | 1. Person 1. scanderem 2. Person 2. scanderēs 3. Person 3. scanderet | 1. Person 1. scanderēmus 2. Person 2. scanderētis 3. Person 3. scanderent |
| Perfekt | 1. Person 1. scanderim 2. Person 2. scanderis 3. Person 3. scanderit | 1. Person 1. scanderimus 2. Person 2. scanderitis 3. Person 3. scanderint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. scandissem 2. Person 2. scandissēs 3. Person 3. scandisset | 1. Person 1. scandissēmus 2. Person 2. scandissētis 3. Person 3. scandissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | scande! | scandite! |
| Futur | 2. Person 2. scandito! 3. Person 3. scandito! | 2. Person 2. scanditōte! 3. Person 3. scandunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | scandere |
| Perfekt | scandisse |
| Futur | scānsūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | scandens, scandentis |
| Futur | scānsūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | scandendī |
|---|---|
| Dativ | scandendō |
| Akkusativ | ad scandendum |
| Ablativ | scandendō |
Supinum
| scānsum |