Übersicht aller Übersetzungen
- untersuchen, erforschen (in aliquem in Bezug auf jemanden), (de re bezüglich einer Sache, +indirekt indir Fragesatz)in-quīrerein-quīrere
- Beweismittel für die Klage sammeln, beschaffen (in aliquem gegen jemanden)in-quīrere RechtswesenJURin-quīrere RechtswesenJUR
- inquisito (mittellateinischmlat.)nach erfolgter Untersuchunginquisito (mittellateinischmlat.)
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. inquīrō 2. Person 2. inquīris 3. Person 3. inquīrit | 1. Person 1. inquīrimus 2. Person 2. inquīritis 3. Person 3. inquīrunt |
| Futur | 1. Person 1. inquīram 2. Person 2. inquīres 3. Person 3. inquīret | 1. Person 1. inquīremus 2. Person 2. inquīretis 3. Person 3. inquīrent |
| Imperfekt | 1. Person 1. inquīrebam 2. Person 2. inquīrebās 3. Person 3. inquīrebat | 1. Person 1. inquīrebāmus 2. Person 2. inquīrebātis 3. Person 3. inquīrebant |
| Perfekt | 1. Person 1. inquīsīvī 2. Person 2. inquīsīvisti 3. Person 3. inquīsīvit | 1. Person 1. inquīsīvimus 2. Person 2. inquīsīvistis 3. Person 3. inquīsīvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. inquīsīverō 2. Person 2. inquīsīveris 3. Person 3. inquīsīverit | 1. Person 1. inquīsīverimus 2. Person 2. inquīsīveritis 3. Person 3. inquīsīverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. inquīsīveram 2. Person 2. inquīsīverās 3. Person 3. inquīsīverat | 1. Person 1. inquīsīverāmus 2. Person 2. inquīsīverātis 3. Person 3. inquīsīverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. inquīram 2. Person 2. inquīrās 3. Person 3. inquīrat | 1. Person 1. inquīrāmus 2. Person 2. inquīrātis 3. Person 3. inquīrant |
| Imperfekt | 1. Person 1. inquīrerem 2. Person 2. inquīrerēs 3. Person 3. inquīreret | 1. Person 1. inquīrerēmus 2. Person 2. inquīrerētis 3. Person 3. inquīrerent |
| Perfekt | 1. Person 1. inquīsīverim 2. Person 2. inquīsīveris 3. Person 3. inquīsīverit | 1. Person 1. inquīsīverimus 2. Person 2. inquīsīveritis 3. Person 3. inquīsīverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. inquīsīvissem 2. Person 2. inquīsīvissēs 3. Person 3. inquīsīvisset | 1. Person 1. inquīsīvissēmus 2. Person 2. inquīsīvissētis 3. Person 3. inquīsīvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | inquīre! | inquīrite! |
| Futur | 2. Person 2. inquīrito! 3. Person 3. inquīrito! | 2. Person 2. inquīritōte! 3. Person 3. inquīrunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | inquīrere |
| Perfekt | inquīsīvisse |
| Futur | inquīsītūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | inquīrens, inquīrentis |
| Futur | inquīsītūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | inquīrendī |
|---|---|
| Dativ | inquīrendō |
| Akkusativ | ad inquīrendum |
| Ablativ | inquīrendō |
Supinum
| inquīsītum |