inhaerescere
<haerēscō, haesī, haesūrus 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- inhaerēscere → siehe „in-haerēre“inhaerēscere → siehe „in-haerēre“
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. inhaerēscō 2. Person 2. inhaerēscis 3. Person 3. inhaerēscit | 1. Person 1. inhaerēscimus 2. Person 2. inhaerēscitis 3. Person 3. inhaerēscunt |
Futur | 1. Person 1. inhaerēscam 2. Person 2. inhaerēsces 3. Person 3. inhaerēscet | 1. Person 1. inhaerēscemus 2. Person 2. inhaerēscetis 3. Person 3. inhaerēscent |
Imperfekt | 1. Person 1. inhaerēscebam 2. Person 2. inhaerēscebās 3. Person 3. inhaerēscebat | 1. Person 1. inhaerēscebāmus 2. Person 2. inhaerēscebātis 3. Person 3. inhaerēscebant |
Perfekt | 1. Person 1. inhaesī 2. Person 2. inhaesisti 3. Person 3. inhaesit | 1. Person 1. inhaesimus 2. Person 2. inhaesistis 3. Person 3. inhaesērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. inhaeserō 2. Person 2. inhaeseris 3. Person 3. inhaeserit | 1. Person 1. inhaeserimus 2. Person 2. inhaeseritis 3. Person 3. inhaeserint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. inhaeseram 2. Person 2. inhaeserās 3. Person 3. inhaeserat | 1. Person 1. inhaeserāmus 2. Person 2. inhaeserātis 3. Person 3. inhaeserant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. inhaerēscam 2. Person 2. inhaerēscās 3. Person 3. inhaerēscat | 1. Person 1. inhaerēscāmus 2. Person 2. inhaerēscātis 3. Person 3. inhaerēscant |
Imperfekt | 1. Person 1. inhaerēscerem 2. Person 2. inhaerēscerēs 3. Person 3. inhaerēsceret | 1. Person 1. inhaerēscerēmus 2. Person 2. inhaerēscerētis 3. Person 3. inhaerēscerent |
Perfekt | 1. Person 1. inhaeserim 2. Person 2. inhaeseris 3. Person 3. inhaeserit | 1. Person 1. inhaeserimus 2. Person 2. inhaeseritis 3. Person 3. inhaeserint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. inhaesissem 2. Person 2. inhaesissēs 3. Person 3. inhaesisset | 1. Person 1. inhaesissēmus 2. Person 2. inhaesissētis 3. Person 3. inhaesissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | inhaerēsce! | inhaerēscite! |
Futur | 2. Person 2. inhaerēscito! 3. Person 3. inhaerēscito! | 2. Person 2. inhaerēscitōte! 3. Person 3. inhaerēscunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | inhaerēscere |
Perfekt | inhaesisse |
Futur | inhaesūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | inhaerēscens, inhaerēscentis |
Futur | inhaesūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | inhaerēscendī |
---|---|
Dativ | inhaerēscendō |
Akkusativ | ad inhaerēscendum |
Ablativ | inhaerēscendō |
Supinum
- |