indupedire
<iō, īvī, ītum 4.>T. Lucretius Carus Lucr.Übersicht aller Übersetzungen
- indu-pedīre → siehe „im-pedīre“indu-pedīre → siehe „im-pedīre“
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. indupedīō 2. Person 2. indupedīs 3. Person 3. indupedīt | 1. Person 1. indupedīmus 2. Person 2. indupedītis 3. Person 3. indupedīunt |
| Futur | 1. Person 1. indupedīam 2. Person 2. indupedīes 3. Person 3. indupedīet | 1. Person 1. indupedīemus 2. Person 2. indupedīetis 3. Person 3. indupedīent |
| Imperfekt | 1. Person 1. indupedīebam 2. Person 2. indupedīebās 3. Person 3. indupedīebat | 1. Person 1. indupedīebāmus 2. Person 2. indupedīebātis 3. Person 3. indupedīebant |
| Perfekt | 1. Person 1. indupedīvī 2. Person 2. indupedīvisti 3. Person 3. indupedīvit | 1. Person 1. indupedīvimus 2. Person 2. indupedīvistis 3. Person 3. indupedīvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. indupedīverō 2. Person 2. indupedīveris 3. Person 3. indupedīverit | 1. Person 1. indupedīverimus 2. Person 2. indupedīveritis 3. Person 3. indupedīverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. indupedīveram 2. Person 2. indupedīverās 3. Person 3. indupedīverat | 1. Person 1. indupedīverāmus 2. Person 2. indupedīverātis 3. Person 3. indupedīverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. indupedīam 2. Person 2. indupedīās 3. Person 3. indupedīat | 1. Person 1. indupedīāmus 2. Person 2. indupedīātis 3. Person 3. indupedīant |
| Imperfekt | 1. Person 1. indupedīrem 2. Person 2. indupedīrēs 3. Person 3. indupedīret | 1. Person 1. indupedīrēmus 2. Person 2. indupedīrētis 3. Person 3. indupedīrent |
| Perfekt | 1. Person 1. indupedīverim 2. Person 2. indupedīveris 3. Person 3. indupedīverit | 1. Person 1. indupedīverimus 2. Person 2. indupedīveritis 3. Person 3. indupedīverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. indupedīvissem 2. Person 2. indupedīvissēs 3. Person 3. indupedīvisset | 1. Person 1. indupedīvissēmus 2. Person 2. indupedīvissētis 3. Person 3. indupedīvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | indupedī! | indupedīte! |
| Futur | 2. Person 2. indupedīto! 3. Person 3. indupedīto! | 2. Person 2. indupedītōte! 3. Person 3. indupedīunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | indupedīre |
| Perfekt | indupedīvisse |
| Futur | indupedītūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | indupedīens, indupedīentis |
| Futur | indupedītūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | indupedīendī |
|---|---|
| Dativ | indupedīendō |
| Akkusativ | ad indupedīendum |
| Ablativ | indupedīendō |
Supinum
| indupedītum |